უკვე გავიდა ორი საათი და ჩვენ წამოსასვლელად ავიბარგეთ.დედამ კი იჯუჯღურა ბევრი, შვილი მაინც დამიტოვეთო მაგრამ ჯასტინი შემეცოდა ისეთი სახით მიყურებდა თითქოს მარტოობისთვის ვწირავდი....
ჰოდა მეც გავყევი...
მშობლებთან ერთად გატარებულმა მთელმა დილამ არაჩვეულებრივად ჩაიარა...ყველანი გახარებულნი იყვნენ ჩემი გამოკეთებით.მამას აშკარად ეტყობოდა სახეზე კმაყოფილება.
მეც რათქმაუნდა ბედნიერი ვიყავი მაგრამ გულს რაღაც მიღრღნიდა და ზუსტად ვიცოდი რაც....მას როუზი ერქვა..
მაგრამ დღეს ახალი წელია და ამით გამოწვეულ ბედნიერებას ვერაფერი ჩამიმწარებდა....
მოკლედ დიდ ხნიანი გამომშვიდობების შემდეგ მე,ჯასტინი და რაიანი მანქანაში ჩავსხედით და აეროპორტისკენ წავდით....
ყველაფეი ისე მიდიოდა როგორც უნდა ყოფილიყო,ცივი ახალი წლის დღე,სითბო,სიხარული,ნათესავების მონახულება და უამრავი დადებითი ემოცია რომელსაც ეს დღე მიქადდა
სახეზე მქრქალი ღიმილი დამთამაშებდა,გულში ვზეიმობდი,ვზეიმობდი რომ ყველაფერი კალაპოტში ბრუნდებოდა,თუნდაც დროებით.
ვუსმენდი ჯასტინის უკბილო ხუმრობებს და სრულიად უმიზეზოდ მეცინებოდა,ცხოვრებაში პირველად ჩემი ადგილი ვიპოვე,ის აქ ჩემი ახალი ოჯახის გვერდით იყო...
რეიჩელი,ჯენი,ჯეიმზი და ერიკა,ისინი ყოველთვის დარჩებოდნენ უმთავრეს ადგილას ჩემს გულში მაგრამ სწორეთ მათი გულისთვის უნდა მეცოცხლა,და ხლა ზუსტად ამას ვაკეთებდი...
-ბედნიერი ხარ?-მოულოდნელად მკითხა ჯასტინმა და ფიქრები გამაწყვეტინა
-მეტყობა?-გამეცინა
-თან როგორ-ლოყაზე ხელი მომისვა-ბრწყინავ
-გმადლობ-თბილად ვუთხარი
-ცოტა თავი შეიკავეთ ჩემთან მაინც-წინიდან გამოგვხედა რაიანმა
-თავი შევიკავოთ?-გამიკვირდა-მაინც რისგან?
-ხვევნა კოცნისგან-თვალები ჭყიტა რაიანმა
-ნუ გეშინია მე ჯერ მაგის ბედნიერება არ მქონია-დანანებით თქვა ჯასტინმა-ეს ქალბატონი ჩემი შეყვარებული არ არის
რაიანი ჯერ კარგა ხანს ფიქრობდა შემდეგ კი თქვა
-ყოჩაღ ლილი,პირველი გოგო ხარ ვინც ამ ვაჟბატონს სიყვარულზე უარი უთხრა
-მიყვარხარო არ უთქვამს და უარი როგორ მეთქვა-საუბარში ჩავერთე
-მაგის მიხვედრას დიდი მკითხაობა არ ჭირდება-გამომხედა ჯასტინმა თან ჩემს რეაქციას აკვირდებოდა
მე თავი ჩავღუნე და არაფერი მითქვამს.სასიყვარულო ურთიერთობები ყველაზე ნაკლებად მჭირდებოდა....
სიჩუმე ჩამოვარდა და თანაც საკმაოდ უხერხული...მაგრამ ჩემდა საბედნიეროდ მალევე მივედით აეროპორტში...
ამჯერად მანქანიდან პირველი მე გადმოვედი ჯასტინი ათასნაირად ეხვეოდა ტანსაცმელში...
ათი წუთიც არ დგვჭირვებია და უკვე ჰაერში ავფრინდით.
ალბათ კეჩიგენის თავზე ვიქნებოდით ტელეფონმა რომ დარეკა
ჯასტინის იყო..მაშინვე სამივემ ერთმანეთს გადავხედეთ ერკრანზე სკუტერი ეწერა...
ხმამაღლა ნერწყვის გადაყლაპვა გავიგონე და ჯასტინმა ყურმილი აიღო
-ხო ძმა-თქვა და შემდეგ ხუთი წუთი ტელეფონი ყურიდან მოშორებით ეჭირა
-ვიცი,ვიცი-ხანგრძლივი სიჩუმე-უკვე მოვფრინავ
-ჰო კარგი ვეტყვი-თქვა და ყურმილი გათიშა
-გაცოფებულია-ამოისუნთქა-ასე მითხრა ლილის უთხარი დავახრჩობ და ცოცხლად შევჭამო
-მაპატიე-ჩუმად ამოვილუღლუღე და გავწითლდი-ჩემი ბრალია,ახლა პრობლემები შეგექმნება
-არა,არა შენ არაფერ შუაში ხარ-მთელი გზა ლოს-ანჯელესამდე მამშვიდებდა მაგრამ დიდი ვერაფერი შეღავათი
როგორცკი ფეხი დავდგით მიწაზე სკუტერი გამოჩნდა,ჩვენდა საბედნიეროდ არც ისეთი გაბრაზებული ჩანდა სამაგიეროდ პირდაპირ რეპეტიციებზე გაგვაქანა...
თურმე ჯასტინი დღეს ხუთ კონცერტზე გამოდიოდა მაგრამ იდენი მოახერხა რომ აქედან სამში აღარ მონაწილეობს...საღამოს წვეულების განწყობაზე იქნებოდა და....
მოკლედ ჯერ ლოს-ანჯელესის ცენტრში მივედით,ახალ წელს იქ შევხვდებოდით...გრანდიოზული კონცერტი იმართებოდა და კიდევ პარალელურად უამრავი ჩვენება
იგეგმებოდა
ჯასტინთან ერთად ვიღაც ასე ვთქვად ცნობილი ვარსკვლავებიც იყო მაგრამ იმათი სახელები ვერაფრით დავიმახსოვრე...მაგრამ საყვარელი გოგონები კი იყვნენ..მათგან მხოლოდ ერთს სელენას ვიცნობდი რომელიც არაჩვეულებრივად განაგრძობდა ჯასტინის შეყვარებულის თამაშ...მე ხელს არ ვუშლიდი...ყველაფერი ხომ დადგმული იყო...
ჯასტინმა სასწრაფოდ შეასრულა სამი სიმღერა...არც მათი სახელები ვიცი და შემდეგ ქალაქის მეორე ბოლოში წავედით...იქ უკვე გაემზადებინათ დეკორაციები..პროდიუსერები გადარბენაზე იყვნენ...მონაწილეები გაკიოდნენ,ზოგი მიკროფონს ეძებდა,ზოგს ტექსტი არ ახსოვდა,ზოგიც კიდევ კონცეტრირებისთვის ათასნაირ სავარჯიშოებს აკეთებდა
ერთხელ შევავლე თვალი მათ და ჯასტინს გავეკიდე
საბედნიეროდ აქ რეპეტიცია მალევე დამთავრდა და პირდაპირ სახლში გავქანდით...
მე გამწარებული მაწერინებდნენ სტუმრების სიებს რომლებსაც შემდეგ კენი ჰემილტონს გადავცემდი ის კი მათ დაურეკავდა....
ჯეიდენ სმიტი,მისი და, და აშერი სახლს გირლანდებით რთავდნენ,გარეთ ეზოში რაიანი ფაციფუცობდა ნაძვის ხეს კი ჯასტინი აწყობდა
ხამივიტ ეტაკა ხეს,ეს მე უნდა გავაკეთოო
მეც კი არ მაკარებდა იქაურობას ახლომახლოს...
დრო თვალსა და ხელს შუა მიქროდა....
უკვე საღამოს შვიდ საათზე სახლიდან ჩუმად გავიპარე და მაღაზიები დავიარე,ყველასთვის ვეძებდი საჩუქრებს
ჯასტინს ყევლაბამი შევურჩიე ჩემი ინიციალებით-ღმერთო რა ეგოისტი ვარ,არ მიყვარს მაგრამ მაინც ჩემთვის მინდა
რაიანს საათი ვუყიდე,უბრალო კი არა,ზედ მისი სახელი ეწერა....
მოკლდე ასე რამდენიმე ათეული ადამიანისთვის რომ შევარჩიე ყველაფერი სახლისკენ მიმავალ გზას დავადექი
ქუჩები ულამაზესად იყო მორთული,ცენტრში უზარმაზარი ნაძვის ხე იდგა
ხალხს სახეებზე უდიდესი ბედნიერება ეწერათ,ბავშვები საციგურაო მოედანზე შეკრებილიყვნენ და ერთ ამბავში იყვნენ
მათთან ერთად კი მეც ვხარობდი....
|
