Dear Diary(parT25)
დააკომენტარეთ:)))))))

---

ჯასტინი ნომრის დასაჯაბშვნად წავიდა მალევე ჩემთან მოვიდა
-კრისტენ მარტო ერთი ნომერში მოგვიწევს ყოფნა
-რა?ვითო რატო?
-ყველა ნომერი დაკავებულია
-კაიფობ არა?მოიცადე
-გამარჯობათ შეიძლება ერთი ნომერი მოვხსნა?
-ბოდიშით ნომრები აღარ არის დარჩენილი,ერთი იყო და ისიც იმ ყმაწვილმა დაჯაბშვნა
-კარგით მადლობთ
-ჯასტინ წამოდი მივდივართ სადმე სხცვაგან მოვძებნოთ ნომრები
-ვერა ხარ?ამ შუა ღამეს მადლობა თქვი აქ რომ იყო ერთი ოთახი თავისუფალი
-აუ რა ვქნათ?
-კაი ხო წამოდი ძალიან დავიღალე შენთან კამათის თავცი არ მაქვს

აუცილებლად მოუსმინეთ


-ვაიმე რა პატარა საწოლია- ვუთხარი მე
-არაუჭირს მე და შენ გვეყოფა-მითხრა და გაიცინა
-კი მართალი ხარ მე მეყოფა შენ ან ძირს ან მანქანაში დაწვები
-მართლა?
-კი
-აუ კარგი რა არ გეცოდები?
მე ვაპირებდი მეთქვა არა თქო მაგრამ გამახსენდა ის დღე როდესაც ჯუსოს მკერდზე მეძინა.ისეთი დაწყნარებული,მშვიდი და ბედნიერი ვიყავი მაგრა მაშინ ამას ვერ ვხვდებოდი
-კარგი ხო მოდი
-მართლა?
-ხო კარგი
-ხო?
-ოოოოოოოო
-კაი ხო ღამე მშვიდობისა
-ჯასტინ
-ხო?
მე მას შევხედე არ ვიცი რა მეტაკა და ვაკოცე-მერე თქვენ გამოიცანით რა მოხდა.

დილა მშვიდობისა-მითხრა და მაკოცა
-დილა მშვიდობისა
-მზად ხარ რომ წავიდეთ?კრისტენ მე და შენ ეხლა ერთად ვართ?
-კი მზად ვარ და შძენი აზრით?
ძალიან შემრცხვა ესეთის მერე ამას რომ მეკითხებოდა
-ნუ კი,კრისტენნ
-ხო?
-მიყვარხარ
-მეც მიყვარხარ
-კაი მაშინ ჩაიცვი და წავიდეთ
-კარგი და მითხარი სად მივდივართ რა
-ოოოოოოოო მოიცადე და გაიგებ რა
-აუ რა ჯიუტი არსება ხარ ნერვებს მიშლი უფ
მე და ჯასტინმა ჩავიცვით მოვწესრიგდით და დავტოვეთ სასტუმრო,მანქანაში ჩავჯექით და ნახევარ საათში უკვე მივედით.მე გემი დავინახე და ძალიან შემეშინდა საერთოდ ცურვა არ ვიცი და ოკიანეს გინდ ზღვას რომ ვუყურებ ისტეკიკები მემართება სულ 2012 მახსენდება მიუხედავად იმისა რომ არ მჯერა მისი :დ

-ჯასტინ გემით მივდივართ სადმე?
-კი

---

ბავშვებო გთხოვთ წაიკითხეთ რა ტყუილად ხომ არ ვწერ წაიკითხეთ და თუ მოგეწონებათ დააკომენტარეთ:*