მთელი დრე ვფიქრობდი არ ვიცოი ვინ ამერჩია... დევიდი მიყვარდა მაგრამ ედვარდის მეგობრობას ვერ დავივიწყებდი..ვერ დავივიწყებდი იმასთუ რა გააკეთა მან ჩემთვის..ვიცოდი რომ მას ვერ შევიყვარებდი მაგრამ მასთან უნდა ვყიფილიყავიო..უის ხო პირველი ადამიანი იყო ვინც მეგობრობა მასწავლა.. მან მიმახვედრა თუ რა იყო სინამდვილეში სიხარული..მან მიმახვედრა თუ როგორ უნდა იზრუნო მეგობარზე. მან ჩემთვის ბევრი რამ გააკეთა..ბოლოს კი ის მახსოვს რომ ს დამპირდა მე რომ სუპერ მოდელად გამხდიდა...
ამ ყველაფერს ვერ დავივიწყებდი.არ შემეძლო..
ვიცოდი რომ დვიდი მიყვარდდა ..ვიცოდი რომ ედვარდს ვერ შევიყვრებდი მაგრამ ისიც ვიცოდი რომ ედვარდი დაივიწყებდა ჩემს სახელს თუ დევიდთან დავრჩებოდი..მე კი ამას ვერ გავაკეთებდი..
დედაო მთელი დღე მაწყნარებდა და მამშვიდებდა მაგრამ უშედეგოდ.. მთელი ღამე ვერ დავიძინე სულ ვფიქრობდი ბოლოს კი როგორც იქნა გათემდა და დედაოო შემოვიდა ოთახში,
დედაო - ბარბარე ადექი გაგვიანდება
- არ გთხოვ დედაო დღეს არ წავალ
დედაო - რაა?შენ სულ გააფრინე ამდენი ხანი აცდენდი და კიდევ გაცდენა გინდა? არავითარ შემმთხვევაში
- გთხოვ
დედაო - დროზე
- ოოოო რა კი ხო
მე სხვა რა გზა მქონდა ვდექი და რაც ხელში მომყვა ის ჩავიცვი
თუმცა მერე გადავწყვიტე რომ ქუსლიანები ჩამეცვა და გამოვიცვალე..თმები ავიწიე და წავედი..
სკოლაში შესვლას ვყოყმანობდი..ედვარდი როგორც ადრე არ იდგა კარებთან და არ მელოდებოდა
ერთი ამოვისუნთქე და შევედი სკოლაში..ვერც ერთს ვერ ვხედავდი.. უცებ ვიღაცას დავეჯახე და ყველაფერი ძირს დაუცვივდა..
- ვაიმე დიდი ბოდიში რაღაცაზე ვფიქრობდი და ვერც კი შეგამჩნიეთ..
ის - არაუშავს ჩემი ბრალიცაა მეც ვფიქრობდი და
- შენი სახელი?
ის - კლარა
- სასიამოვნოა მე ბარბარე მქვია ..ახალი ხარ?
კლარა - ჩემთვისაც..კი დღეს მოვედი პირველად
- მანახე წიგნები? ჩემს კლასში ყოფილხარ წამო ერთად წავიდეთ
კლარა - კარგი..
უნდა ვაღიარო რომ ლამაზი გოგო იყო..
მიუხედავად იმისა რომ კლარას ველაპარაკებოდი მაინც სულ ველოდი როდის ვნახავდი ან დევიდს ან ედვარდს.. ერთი სული მქონდა თუმცა დევიდი არსად ჩანდა ხოლო ედვარდი კი გამოჩნდა .. შემომხედა მაგრამ ყურადღება არ მომაქცია მე კი გავბედე და მივედი
იმედია მოგეწონებათ დიდი რ გამომივიდა მაგრამ შევეცდები რომ დღეს კიდევ დავდო
