ჩვეულებრივი გოგონას არაჩვეულებრივი ცხოვრება part 2
მე როგორც ყოველთვის მშვიდად გავუდექი ჩემ გზას. თუმცა გზაში ერთი პიროვნება შემხვდა და გამეცნო
გამარჯობა შენი გაცნობა შეიძლება?
.............................
იცით მე ჩემს კლასში გახეთ როდესაც მასწავლებელმა შენი თავი წარგვიდგინა ..ესეიგი ბარბარე ხო? ძალიან ლამაზი სახელი გქვია
- მადლობა.არ მეგონა ამ სკოლაში ერთი წესიეღი ბავშვი თუ არსებობდა.
მართალი არ ყველა აუტანელია ყველას ისე მოაქვს თავი ვითომს ერთადერთები იყვნენ..და მეც იძულებული ვრ მათნაირად მოვაჩვენო თავი თორემ ძალიან ცუდ დღეში აღმოვჩნდები.. სულ დამავიწყდა მე ედვარდი მქვია სად ცხოვრობ?
- მონაზვნებთან, 4 წლიდან იქ ვიზრდები , სამწუხაროდ ნაადრევად დავობლდი.
ედვარდი - სამწუხაროა იცი კარგი იქნება თუ ახლოს გავიცნობთ ერთმანეთს და ერთ მეგობარს მაინც თუ შევიძენ , შევეცდები დაგეხმარო ყველაფერში თუ ამის ნებას მომცემ
- იცი ასე მეგონა რომ ვერავის დავუმეგობრდებოდი თუმცა შევცი ახლა ვხვდები რომ ერთი მეგობარი მაინც მეყოლება და დიდი სიამოვნება იქნება თუ დავახლოვდებით..
ედვარდი - კარგი ბარბარე მე უნდა წავიდე სამუშაო მაქვს ბევრი და დროს ვერ დავკარგავ..ხო მართლა ტელეფონის ნომერს ხო ვერ მეტყოდი?
- იცი მე ტელეფონი არ მაქ და მხოლოდ ეკლესიის ნომერზე თუ დამირეკავ მიკითხე და აუცილებლად დაგელაპარაკები.
სახლში მისვლის დროს დედა სოფიოს ყველაფერი ვუტხარიისიც რომ ედვარდი გავიცანი და რო დგეს დამირეკავს. დედა სოფიო გახარებული იყო რადგან მეგობარი შევიძინე ... არასოდეს არავის ვემეგობრებოდი და ახლა ბედმა გამიღიმა და ძალიან ბედნიერი ვიყავი..
საღამოს ჩვეულებრივისამებრ 10 საატზე ვიძინებდი ის ის იყო უნდა დამეძინა როდესაც დედა სოფიომმითხრა რომ ტელეფონზე მთხოვდნენ , მივხვდი რომ ედვარდი იქნებოდა და პირველ სართულზე ჩავირბინე
- გისმენთ
ედვარდი - ბარბარე ედვარდი ვარ ხო არ გეძინა?
- არა ეხლა ვაპირებდი დაძინებას
ედვარდი- მინდოდა ძილინებისა მესურვა და მეთქვა რომ ხვალ ჩემთან დაგპათიჭო სახლში.
- იცი არ ვიცი გამომიშვებენ თუ არა ,, ვკითხავ და სკოლაში გეტყვი პასუხს
ედვარდი - კარგი და ერთად ვიმეცადინოთ
- კარგი.. დედა სოფიო ერთი თხოვნა მაქვს დედა სოფიოს გაუკვირდა შეიძლება სკოლის შემდეგ ედვართან ერთად ვიმეცადინო? ( და თავი დახარა) დედასოფიომ შეხედა მას და უთხრა რომ ის მას პირველად თხოვს რაღაცას , მითუმეტეს როდესაც გინდა რომ მეგობარს დაუახლოვდე და ერთად იმეცადინოთ.. ასე რომ თანახმა ვარ წადი ოღონდ არ დააგვიანო. სიხარულისგან სად წავსულიყავი არ ვიცოდი , ჩავეხუტე დედაო და წავედი დასაძინებლად დილით გაკვეთილებმა ჩვეულებრივად ჩაიარა , ედვარდი ვნახე და სკოლის შემდეგ წავედით მასთან სახლში. ერთ-ერთ სახლში მივედით
იმხელა იყო გავიფიქრე აქ მუშაობს მეთქი თუმცა შევცდი - ედვარდ ამ სახლში მუშაობ>?
ედვარდი - არა ეს სახლი ჩემია მშობლებმა დამიტოვეს მეც შენსავით ობოლი ვარ და დეიდა მზრდის
- ძალიან ვწუხვარ .. ძალიან ვწუხვარ გახსოვს რო მითხარი თავს ვაჩვენებ ყველას რომ მდიდარი ვეგონოო რატომ? ისედაც ხომ მდიდარი ხარ ?
ედვარდი - იცი მართალიხარ თუმცა მირჩევნია ღარიბად მოვაჩვენო ყველას თავი არ მინდა იმის გამო მემეგობრებოდეს ვინმე რომ მხოლოდ მდიდარი ვარ..ვხვდები რომ შენ ასეთი არ ხარ და ამიტომ განახე ჩემი სახლი .. ისე რამდენი ხანი ვიდგებით აქ წამო შევიდეთ და იქ ვილაპარაკოთ.
გავგიჯდი ეს სახლი კი არა სასახლე იყო ,,ასეთი რამ არსად მენახა .. იმხელა სახლში კი მხოლოდ დეიდამისი და თვითონ ცხოვრობდა.
ედვარდი - მოგწონს?
- კი ძაან ასეთი რამ არასოდეს მინახავს..
კარგი ეხლა ჩემ ოთახში ავიდეთ მერე კი დეიდაჩემს გაგაცნობ კარგი ?
- კარგი .. მეორე სართულზე ავედით და ერთ-ერთ ოთახის კარებს მივადექით იმხელა კარები იყო რო რავი როდესაც კარები გააღო პირი ღია დამრჩა . უზარმაზარი ოთახი იყო რომელშიც დაიკარგებოდი ..აი ისიც
- ედვარდ იცი ძალიან მომეწონა ეს შენი ოთახხია ხო?
ედვარი - კი ჩემი ოთახია მიდი ჩანთა მაგიდაზე დადე და ჩავიდეთ ქვევით დეიდაჩემს გაგაცნობ...
- კარგი მაგრამ ერთი კითხვა მაქვს რომელ მაგიდაზე დავდო? აქ 7 მაგიდაა
ედვარდი - რომელზეც გინდა და მე ჩამეცინა
ბავშვებო დიდი ბოდიში რომ მეტი დიდი ვერ დავდე რადგან ძალიან ვწვალობ ქართული შრიფტი არ მაქ და თარგმნე.ქომ-ზე ვწე შემდეგ ვაკოპირებ და აქ გადმომაქ და ძაან დამგლელია...იმედია მოგეწონებათ კომენტარები არ დაგავიწყდეთ
