სიყვარული - ძლიერი ერთგულებისა და პიროვნული მიმაგრებულობის ემოცია. სიტყვა სიყვარული შეიძლება სხვადასხვა გრძნობას, მდგომარეობასა და დამოკიდებულებას გამოხატავდეს დაწყებული ზოგადი სიამოვნებიდან. სიყვარულის მრავალი ფორმის არსებობასთან ერთად ის შეიძლება იყოს მიმართული სხვა ადამიანის ან საკუთარი თავის მიმართ. სხვა ადამიანის სიყვარული მიიჩნევა, როგორც კეთილშობილური საქციელი. საკუთარი თავის სიყვარული კი აღქმულია, როგორც მიუღებელი საქციელი. მას კალვინი ჭირს უწოდებდა. მსგავსი მრავალფეროვნება სიყვარულის ოპერაციონალიზაციას შეუძლებელს ხდის, თუმცა მრავალი თეორია და შეხედულება არსებობს სიყვარულის, როგორც ფსიქოლოგიური ფენომენის შესახებ. არ შეიძლება სიყვარულს წინ სიტყვა ნამდვილი დავურთოთ,სიყვარული სიყვარულია და ის თავისთავად უკვე ნიშნავს სინამდვილეს,დანარჩენი ყველა სხვა სიტყვა მასთან ზედმეტია და მას ვერც გაამუქებს და ვერც ფერს დაუკარგავს. შეყვარებული ადამიანის გული თითქოს წონაშიც იმატებს და ზომაშიც,რადგან სისხლძარღვები ფართოვდება და გგონია რომ ძალიან დიდი გული გაქვს.სიყვარული ოპტიმიზმით ავსებს ადამიანებს.რა საოცარი შეგრძნებაა როცა გიყვარს,თითქოს კი არ დადიხარ,არამედ დაფრინავ,ყველაზე მძიმე წუთებიც კი მსუბუქად გეჩვენება და გგონია სამყარო შენს გარშემო ტრიალებს,თითქოს ღმერთმა მარტო შენი ბედნიერებისთვის შექმნა ეს ყველაფერი ცისქვეშეთში.გიყვარს–ე.ი. პულსი აჩქარებულია გული გამალებით გიცემს,ყველაზე უკეთ მაშინ შეიგრძნობ რა ბედნიერებაა რომ გაჩნდი,რა ლამაზია სიცოცხლე. არ შეგეშინდეთ თუ უცებ სუნთქვა შეგეკვრებათ,გული ყელში მოგებჯინებათ,გაიგონებთ საკუთარი გულის ფეთქვას,თუკი მუხლებში უჩვეულო სისუსტეს იგრძნობთ,თუ ღამით ძილი გაგიკრთათ და აბეზარი ფიქრები თავს არ განებებენ.ეს სიყვარულის კლინიკური ნიშნებია და ამ ყველაფრის გარეშე მისი არსებობა წარმოუდგენელია.
