მართლაც მალე ნინა უკეთ გახდა...
სელე ჯასტინი კარგად არის არაფერი დამართნია, მაგაზე ნი ნევიუობ, მაგრამ არ ვიცი ახლა სად არის ნამდვილად, ძალიან ცუდად იყო რო წავიდა და მეშინია თავს რამე არ აუტეხოს...
ნინა ბოლოს და ბოლოს გამაგებია რა ხდება....
-კარგი სელენა... მოკლედ ჯასტინის მშობლები ავიაკატასტროფაში მოყვნენ და ..........დაიღუპნენ:(:(:(
ეს რომ თქვა ძალიან ცუდად გავხდი, წარმოვიდგინე ახლა ჯასტინი როგორ იქნებოდა და მის გვერდით მინდოდა ყოფნა...
-ვაიმე ჯასტინი...სად არის ახლა?(მე)
-არ ვიცი სელე და ძალიან ვნერვიულობ ვერ წარმოიდგენ რა ცუდად იყო.. ტელეფონზე რომ დაურეკეს და ეს ამბავი უთხრეს საბედნიეროდ მეც მასთან ერთად ვიყავი და ცოტა დავამშვიდე.. მაგრამ მერე უკეთ გაანალიზა რაც ხდებოდა და გიჯივით გავარდა.. ძაან მეშინია რამე არ მოუვიდეს.. სელე შენ მას ძაან მაგრად იცნობ და ხო არ იცი სად იქნება ასეთ დროს..
ნინას გადავეხვიე და გავედი შენობიდან...
ტაქსი გავაჩერე და სანაპიროზე წავედი, რატომღაც გული იქეთ მიმიწევდა,თან მაშინ თლა პირველად ჯასტინმა მითხრა რომ ის ადგილი ყველაზე მეტად უყვარდა და როა ძალიან ცუდად იყო ხოლმე სულ იქ მიდიოდა..
როგორც იქნა მივედით.. გზა სასწაულად გაიწელა.. მაგრამ როცა ჩამოვედი მაშინვე შევნიშნე ჯასტინის მანქანა.. გამიხარდა რომ მივაგენი.. ჯასტინის ძებნა დავიწყე მაგრამ არსად არ ჩანდა... სახელიც დავუძახე მაგრამ ხმას არ მცემდა.. აი ახლა კი მართლა საშინლად შემეშინდა... გადავწყიტე ტელეფონზე დამერეკა მისთვს და ისე მიმეგნო, მართლაც სადღაც ახლოდან ისმოდა ტელეფონის ხმა.... აი ტელეფონზაც მივაგენი სილაზე ეგდო.. მაგრამ ჯასტინი.. ის სად იყო... მისი მაიკაც ძირს ეგდო...
წინ გავიხედე და შევხედე როგორ შედიოდა ჯასტინი ტალღებში.. კიდევ კარგი ნელა მიდიოდა.. რაც შემეძლო სწრაფად შევედი წყალში.. და მასაც მივუახლოვდი..
ჯასტინს არ შევუხედივარ., ამიტომ მე დავიწყე.. იქნებ როგორმე უკან გამომეყვანა,.. ეს იყო ჩემი ერთადერთი მიზანი... ძალიან მეშინოდა, არ მინდოდა ასეთი წყალში შესულიყო..
-ჯასტინ!!!!!(მე)
ჯასტინს არც გამოუხედავს ისე მკითხა....
-სელენა აქ რა გინდა? როგორ მომაგენი/ ან საერთოდ რატომ მოდი? მე ხომ შენთვის არაფერს ვნიშნავ?(ჯასტინ)
-ჯასტინ გთხოვ.. რას აპირებ? წყალში არ შეხვიდე გთხოვ ასეთი ანერვიულებული...(მე)
-კარგი რა სელენა.. შენთვის სულერთი არ არის მე რა მომივა? (ჯასტონი)
-ჯასტინ რაებს ბოდიალობ? გამოდი გთხოვ და ისე დამელაპარაკე..(მე)
-აუ სელენა შემეშვი რა... ვცდილობ დაგივიწყო.. საერთოდ ყველაფერი დავივიწყო რაც კი რამ უსამართობა არის ამ ქვეყანაზე.. და ამიტომ შემეშვი, თავი დამანებე.. მინდა მეც ისევე ამოგიგდო გულიდან როგორც შენ ამომიგდე.. და როგორც ჩანს ეს ყვეაფერი ძაან მალე მოახერხეე...თუმცა ახლა მაგას აღარავითარი აზრი აღარ აქვს..
-ჯასტინ გთხოვ....შენ ჩემთვის ძალიან ბევრს ნიშნავ... და შენს გულიდან ამოგდებას მე ვერასოდეს შევძლებ.. შენ ჩემი პირველი და ერთადერთი სიყავრული ხარ... და სიცოცხლეზე მეტად მიყვარხარ... ეს რომ ვთქვი თვალებიდან თან ცრემლები წამსკდა..
ამ დროს ჯასტინმა გამოიხედა და ისევ შეტრიალდა...
-სელენა გთხოვ... ჩემი ოჯახი განადგურდა, ახლა მხოლოდ ნინა დამრჩა...:(:( დედა, მამა..კი წავიდნენ მარტო დამტოვე... შენც მიმატოვე აღარ გიყვარვარ...
-კარგი ჩემი უსაზღვრო სიყვარულიოს არ გჯერა და რა.. მართალია ამის გამო გული ძალიან მტკივა, მაგრამ ეს ყველაფერი შენი გადასაწყვეტია... და ნინა.. ნინა არ გეცოდება? მას ახლა ხომ მხოლოდ შენ ყავხარ, სხვა არავინ.. მისი ხათრით მაინც შეწყვიტე სისულელეები...
ეს ვთქვი მასთან მივედი.. და წელზე ხელი შემოვხვიე.. ჯასტინი შემოტრიალდა და გულში ჩამიკრა... რა ბედნიერი ვიყავი... მის სითბოს ვგრძნობდი.. ასე ჩახუტებულები გავედით ნაპირზე... ჯასტინმა გული გადამიშალა... მომიყვა თუ როგორ იტანჯებოდა.. ყველაფერს გავაკეთებდი რომ როგორმე მისი დარდი შემემსუბუქებია.........
ასე ერთად ვიყავით და ვლაპარაკობდით..
შემდეგი ისეთი რაღაც მოხდა ჩვენს შორის რაც არასოდეს არ დამავიწყდება.. უბედნიერესი ქალი ვიყავი... დილით როცა გავიღვიძე ჯასტინს კიდევ ეძინა..
მე წამოვჯექი და მისი ყურება დავიწყე, რა საყვარლად ეძინა..... მალე წყალში ჩავედი, როცა ამოვედი ჯასტინი იქ აღარ დამხვდა.... ცოტა ხანი ვეძებე, მაგრამ ვერსად ვერ ვნახე... ამ დროს უკნიდან მომეპარა და შემაშინა... ვაიმე ჯასტინ..
ხო ჩემო სიხარულო... ძაან ძაან მიყვარხარ და გეფიცები, რომ არასოდეს არ მიგატოვებ.
ნახევარი დღე იქ გავატარეთ.. შემდეგ სახლში მიმიყვანა და თვითონ კი სახლში წავიდა დაკრძალვისთვის რაღაცეები ქონდაა მოსაგვარებელი..
სახლში რომ შევედი გოგოები მომახტნენ და ყველაფერი დაწვრიებით მათმევიეს.
რამდენიმე დღე გავიდა, ჩემი და ჯასტინის ურთიერთობები თანდათან უფრო უმჯობესდებოდა.
ხვალ სკოლა მეწყება, ვაიმე როგორ მიხარია, მითუმეტეს რომ გოგოებთან და ჯასტინთან ერთად ვისწავლიდი...როგორც იქნა ეს დღეც გათენდა დილით გაჯივით წამოვადრდი ოთახიდან და გოგოებიც წამოვაგდე.. გამოვიპრანჭეთ და წავედით...
სკოლაში მარტო ნინა იყო, ძაან გამიკვირდა ჯასტინი ხო ასე ელოდებოდა როდის დაიწყებოდა სწავლე მაგრამ თურმე ანდერძთან დაკავშირებით რაღაც სასწრაფო საქმე გამოუჩნდა და წავიდა... ძალიან მეწყინა მაგრამ რა უნდა მექნა... დრო მშვენივრად გადიოდა, სანამ კლასში ეშლი არ შემოიდა და თავისი საშინელი ღიმილით არ შემომხედა. მთელი გაკვეთილი სულ ჩემსკენ იხედებოდა, ეტყობოდა რაღაცის თქმა უნდოდა, და ელოდებოდა როდის მივაქცევდი ყურადღებას, მაგრამ მე არც მაინტერესებდა, რადგან ვიცოდი რომ ტყუილი იქნებოდა და რა საჭირო იყო მისთვის დროის დაკარგვა... როგორც კი დაირეკა ზარი გარეთ გავედი და გარეთ გავედი რათა გოგოები იქ უნდა მოსულიყვნენ...ხო მართლა მართალია ჩვენ ყველა ერთი წლოვანების ვიყავით მაგრამ თითქმის არცერთი გაკეთილი არ გვემთხვეოდა.. ამ დროს ჩემთან ეშლი მოვიდა... დაიწყო სისულელეები, როგორ მომენატრე სიხარულო და ეგეთები, კიდევ კარგი მალე მაილი მოვიდა თორე სადაც იყო ჭკუიდან ავიჭრებოდი.. მაილ მაშინვე მიხვდა რომ ეშლი ნერვებს მიშლიდა და თავისი მოსწრებული ლაპარაკი დაიწყო..
-ჰაი... ეშლი ხომ.. მე შენს სისულელეებზე ბევრი მსმენია.. ხო მართლა ამავიწყდა გაგცნობოდი მაილი მქვია, ჰაჰაჰა.. და სელე ჩემი დაქალია, ასე რომ ჯობია აქედან წახვიდე.. სწრაფად სწრაფად..:::დდ
ვაიმე რა მაგარი იყო მაილი, ამ ბავშვზე ვაბოდებდი.. კარგი რა პრობლემა მეწავალ მხოლოდ ერთი რაღაცის დატოვება მინდოდა და ხელში კონვერტი მომცა. გავხსენი და რას ვხედავ რაღაც დოკუმენტები იყო.. წავიკითხე და...:(:(:(:(:(::(:(:(
