მეორე დღეს დილით როცა ავდექი გამოვცივალე და დათოს დავურეკე მაინტერესებდა ეღვიძა თუ არა.. უკვე მანქანაში იყო :D
მე ჩავედი მოწყენილი სახით:
-გვანც! რა დაგემართა?
-..
-აა..ხოო...
მერე სახლში მივედით.. დათო მთელი დღე ჩემთან იყო <3 ალბათ მასაც უჭირდა გაშორება.. და დადგა ღამის 4ის ნახევარი
-უკვე უნდა წავიდეთ გვაანცც
-ხო მოვდივარ..
მე ჩემოდანს ხელი მოვკიდე გრეტა სანდრო და დათო გამომყვნენ.. ჩემები თბილისში არ იყვნენ ,, უკრაინაში იყვნენ.
დათომ ჩემოდანი მანქანაში ჩადო.. საჭესთან სანდრო იჯდა.. მე და დათო უკან.. დათოს მხარზე თავი მედო ...
-იცოდე გვანცა ყოველდღე დამირეკე ხოლმე :D
-კაი გრეტ : D
-სურათები გადაიღე ხოლმე
-ოოო :D
-რა ოო :D გადდაიღეთქო გეუბნები :D
-კაი ხო :D
მალე აეროპორტში მივედით ერთი საათი უნდა დაველოდო.. ეს ერთი საათი ჩემებიი აქ იყვნენ :) ჩემები ანუ დათო გრეტა და სანდრო <3
გავიდა დრო უკვვე უნდა ავიდე თვითმფრინავში..
გრეტას გადავეხვიე და ლოყაზე მაკოცა .. მერე სანდრო სგადავეხვიე.. ბოლოს კი ყველაზე მტკივნეული.. როცა ჩავეხუტე ჩემოდანი ხელიდან გამივარდა..
მან მაკოცა თითქოს უკანასკნელადო.. მე ჩუმად ყურში ჩავჩურჩულე:
-Don't Forget about us
მერე თვითმფრინავში ავედი და ცრემლები წამომივიდა.. როგორ მინდა როგორ მინდა ჩემთან იყოს... უკვე მენატრება.. ახლაც ვგრძძნობ მის კოცნას.. ძალიან მენატრება.. მალე ჩამეძინა და რომ გავიღვიძე ლონდონში ერთ საათში ვიქნებოდი.. მე კომპი ავიღე და თვითერზე შევედი დათო შემოსული იყო :
-ჩახვედი ?
-არა ჯერ ერთ საათში ვიქნები.
-აა კაი <3
-სხვა რა ხდება მანდ?
-რავიცი არაფერი. მენატრები...
-მეც..
-კაი წავედი და ხვალ მოგწერ!
-კარგი :* დღეს ვეღარ შემოხვალლ ?
-არამგონია არ ვიცი <3
-კააი <3
მალე ლონდონში ჩავედი.. სრულიად უცხო ქაალაქში რა ვაკეთო : || მერე ერთი გოგო მომიახლოოვდა
-შენ გვანცა ხომ არ ხარ?
-ხო მე ვარ.
-ააჰ გამარჯობა მე ანი ვარ. კონკურსის მეორე გამარჯვებული
-აა ხო.
-ხო წამოდი სასტუმროში წავიდეთ და ვიმეგობროთ თორემ აქ მეტი არავის ვიცნობ
'-ხო მეც :D
მერე სასტუმროში წავედით მე ჩემნი ოთახი ძალიან მომეწონა ჩემოდნიდან ტანსაცმელი ამოვალაგე და კარადაში შევკიდე ... <3
