ერთი საათი ჩახუტებულები ვიდეგიით <3 მერე კლასში ხელჩაკიდებულები დავბრუნდით.. გრეტამ მომილოცაა ჩემზე მეტად იმას უხაროდა :D დღეს 3 გაკვეთილი გაგვიცდა თან დანარჩენ საგნებში საკონტროლოები ვწერეთ და სამეცადინოც არ გვქონია.მერე მე გრეტასთან წავედი. 2 დღე სახლში მარტო უნდა ყოფილიყო ამიტომ მე მასთან დავრჩი. მერე გამოვიცვალეთ და ბიჭებთან ერთადდ კინოში წავედით <3 კინო ძალიან მაგარი იყო.. მაგრად ვიცინეთ .. მერე სახლში მიგვაცილესს.. დათომ დღეს მეორეჯერ მაკოცა ... როგორ არ მინდოდა მოვშორებდოი :D :D მერე სახლში ავედით და რაღაცცებიის მოყოლა დვაიწყეთ/ გრეტა თავის ბავშვობაზე და რაღაცეებზე მიყვებოდა მერე მითხრა რომ სკოლაში სამოდელო კონკურსი ტარდებოდა
-არ გინდა მონაწილეობა მივიღოთ??
-რავი..
-თან პრიზია ლონდონში 2 წლით წასვლა.
-2 წლით? : |
-ხო რა იყო ?
-შენ ბიჭებზე არ გიფიქრიაა ?
-აუუ სულ დამავიწყდა : | მაგრამმ..
-რა მაგრამმ ? მე არ შემიძლია..
-ასეთი შანსი მეტი აღარ მოგვეცემა ამიტომ ჯობია რომ წავიდეთ...
-არ ვიცი რა...
-კაიი გთხოვვ..
-სიამოვნებით მივიღებდი მონაწილეობას
-რა იცი იქნებ არ ვიმარჯვებთ ? :D :D
-უიმე ხო :D :D გამოვშტერდი :D მაგრამ რომ გავიმარჯვოთ ...
-მოგვიწებს ბიჭებთან დაშორებაა
-არა! ამას ვერ გავაკეთებ!
-მერე რომ ჩამოვალთ
-გრეტა ნუ ბოდიალობ 2წლის მერე ვიღას ემახსოვრები
-ხო რავიცი! აიი ძაან გთხოვ
-კარგი ჰო :)
-ააა! რა კაიაა!
გრეტა მოვიდა და ჩამეხუტა მერე მალე დაგვეძინა და დილით ადრე ავდექით. სკოლაში რომ მივედით გრეტა და მე კონკურსში ჩავეწერეთ.. დათოსთვის არაფერი არ მითქვამსს გრეტამ სანდროს ყველაფერი უთხრა.. იმის რეაქციაა არც გამკვირვებია.. ძალიან ნელა გადიოდა გაკვეთIლები.. არავინ ა გამმომიძახა დაა მთლად მოვიწყინე... დავიღალე ჯდომით.. სკოლის შემდეგ კონკურსის პირველი ტური გაიმართა... ჩვენ მმეორე ტურში გადავედით..
გამიხარდა თავიდან მაგრამ მერე თითქოს გული დამწყდაო.. გრეტა კიდე რამისაა აცეკვებულიყო :X
მეორე დღეს სკოლა გაცდა რადგანნ მეორე ტური იმართებოდა გრეტა ნერვიულობდა .. მე კიდე არა. წასვლა მინდოდა მაგრამ დათოსთან განშორება ძალიან მიჭირდა.. კონკურსზე გაიგგო და ძალიან გაუხარდა იმას ვერ მიხვდა რა შეიძლება მომხდარიყო ალბათ მიხვდა და არ შეიმჩნია.. მესამე ტურში გადავედიი.. საერთოდაც არ გამიხარდა.. პირიქით.. უკვე ვხდებოდი რომ ნელნელა დათოს ვკარგავდი :X სახლში როცა დავბრუნდი კომპთან დავჯექი და Facebook -ზე შევედი. მერე გამოვრთე და დავიძინე.. დილით სკოოლაში უხალისოდ წავედი.. დღეეს მესამე ტური იყო.. ვნერვიულობდი თან ძალიან ვნერვიულობდი ძალით ვიღიმოდი როდეესაც სულ არ მეღიმებოდა. და როცა დადგა ბოლო წუთები და წამები სანამ ჟიური ..განაჩენს" გამომიტანდა:
-გილოცავთ!! თქვენ მიდიხართ ლონდონში!
ძალით გავიღიმე. სამწუხაროდ გრეტა ვერ აიყვანეს.. მე საპირფარეშოში შევედი და ტირილი დავიწყე... მერე ერთი იდეა მომივიდა მაგრამ ისიც ძალიან სულელური :||
რა მინდოდა უცხო ქალაქში მარტო.. : | უმეგობროდ... ამიტომაც გადავწყვიტე რომ არ წავსულიყავი დათომ როცა გაიგო რომ არ მივდიოდიი არ მოეწონა:
-ჩემს გამო ყველაფერს ნუ დაკარგავ
-არ მინდა იქ წასვლა
-ნუ სულელობ!
-..
-კაი რა!!
-არ მინდა წასვლა და ვსო! ეეს მარტო შენს გამო არ ხდება!
მერე ავდექი და სკოლიდან სახლში მოვედი... ვფიქრობდი რა მექნაა.. მერე კომპთან დავჯექი და დათომ მომწერა:
-აქ ხარ?
-კი.
-კაიი მართლა თუ გაწყენინე..
-არაა არაფერია!
-აუუ! :X
-უბრალოდ მეე..
-ვიცი ვიცი რომ იქ წასვლა არ გინდა იმიტომ რომ გგონია მერე ერთმანეთს დავშორდებით!
-ხო !
-მაგრამ ეს ასე არაა! მე დაგელოდები :* ამიტომ გთხოვ წადი!
-მე შენ 2 წელი ვერ გნახავ..
-არაუშავს!
-კარგი .. წავალლ <3
- <3 ასე ჯობია. კაი გავედი მე.. ხო მართლა როდის მიფრინავ?
-ხვალ ღამის 4ზზე.
-ასე მალე?
-ხო!
-კარგი.. ეხა გამოგივლი!
-ოკ!
მე გამოვიცვალე და ასე ჩავიცვი :
მერე დათოც მოვიდა და ძალიან ბბევრიც ვისეირნეთ.. არ მინდოდა ამ დღის დავიწყებაა. დათოს სახეზე სევდა ეტყობოდა.. დრო მალე გარბენდა და ყველაფერი კარგად იქნებოდა.. მალე დაღამდა და წვიმა წამოვიდა
-აი ასეთ სიტუაციაში ვიქნნები ყოველდღე :D :D
-ხოო .. ლონონში სულ წვიმს
- :D
სახლიდან ძალიან შორს ვიყავით თან მანაქანაში ბენზინიც ცოტა იყო ამიტომ სასტუმროშI ავედით ოღონდ სხვადასხვა ნომრებში :P
ზეგ უკვე ახალი ცხოვრება დაიწყება.. :X
