– ვაი შენს პატრონს უბედურს....წავედი ჩავიცმევ – ვაი შენს პატრონს უბედურს??..უი ახალი ფრაზა მომიფიქრა – მესმის ჯასტინ..მაცა საცაა ჩამოვალ და ყურებს აგახევ... – კარგი დედიკო.... – აი ჩამოვედი - ეე გოგო ეს რა ჩაიცვი??
– რა იყო ჯასტინ???..არ მოგწონს?? – მოიცა არ მითქვამს??.... – მაშინებ.... – დაჯილდოვებაზე მივდივართ...ეხლახანს დამირეკეს და მინდა რომ წაგიყვანო – მეე?
– ხო... – მასინ გამოვიცვალო?? – გელოდები (ვაკოცე) მეც წავედი და გამოვიცვალე - ელენ არ ჩამოდიხარ?? – ადამიანო მოცდა შეგიძლია..?? – ვერ ხედავ?? – ვერა... – აუუუ – ხო კაი ცოტაც და
– ვაუ ელენ.. – რა იყო არ მივდივართ?? – მაცადე რა..ძაან ლამაზი ხარ... – წავედით ჯასტინ... მანქანაში ჩავჯექით....და დაჯილდოვებაზე მივედით..რათქმაუნდა პაპარაცები დაგვხვდნენ... ელენს ფოტოების გადაღება დაუწყეს... და უცებ ვიღაცამ წამოიძახა... – ეს ანა არაა?? თავში დამარტყა....ჭკუაზე მოვედი როგორ ვერ დავფიქრდი რომ ყველა მიხვდებოდა მსგავსებას ისინი ხომ გაჭრილი ვაშლივით ჰგავან ერთმანეთს... – ჯასტინ რა გჭირს??
– არაფერი ელენ.. მემგონი ჯობს წავიდეთ... – ამ წამს არ მოვედით... – კი მაგრამ მინდა რომ სხვაგან წაგიყვანო... – მაინც სად?? – სახლში წავიდეთ გამიცვლი და გეტყვი... – აუუ ჯასტინ... –ჩქარა ჩქარა.... წასვლას ვაპირებდით და... – შვილო ჩამოხვედი და არ უნდა მნახო?? – დეე.....(ჩავეხუტე) – შენს მეგობარს არ გამაცნობ??...ღმერთო ჩემო ანა?? – აუუ ეგებ გამაგებინოთ ყველა ანას რატო მეძახით... – ჯასტინ ახსნა დაგჭირდება...(დედაჩემი გაბრაზდა) – მემგონი საუკეთესო გაცნობის მანერა არ იყო ( ვუპასუხე მე) – ხო მაპატიე შვილო..რა გქვია?? – მე ელენი მქვია..ელენ სევენჰილი... – მაპატიე უბრალოდ ძაან გავხარ ჩვენს ნაცნობს ანა ფრანკს... – ხო ჯასტინმა მითხრა მაგრამ ეგრე ძაან თუ ვგავდი არ ვიცოდი მოკლედ სახლში მივედით და ელენმა გამოიცვალა პარკში გასეირნება გადავწყვიტეთ
