აბა ხმაღლა აუწიეთ მუსიკას და მის ფონზე წაიკითხეთ ეს თავი
როცა კიდევ უფრო ვუფიქრდებოდი სტელას საქციელს, უფრო მეტად მტკიოდა გული და უფრო ვუმატებდი ტირილს. ვერაფრით ვხვდებოდი. რატომ ცდილობს რომ ჯასტინს სხვა გოგო შეაყვაროს? როცა მას პირველს უნდოდა ჩვენი ერთად ყოფნა... ამ დროს კარები ვიღაც აღებდა. მე მივბრუნდი რომ ნამტირალები თვალები არავის დაენახათ.
-ტირი? - გოგოსხმა იყო. მივხვდი რომ სტელა იყო. ვერ ვითმენდი მინდოდა მისთვის ყვეაფერი პირში მიმეხალებინა
-რატომ გააკეთე ეს? რატომ რატომ ცდილობ რომ ჯასტინმა სხვა შეიყვაროს? - ამის თქმა იყო და მისკენ მივბრუნდი
-აბა რა გეგონა სამუდამოდ შენ დაგელოდებოდა?
-ეგ არ არის შენი გადასაწყვეტი
-აჰა არ არის? აბა ჯასტინის ტანჯვის ყურება ჩემი საქმეა?
-რა ტანჯვა?
-რა ტანჯვა? აბა შენი აზრით როცა შენ წადი ჯასტინი რას შვებოდა? შენი აზრით როცა შენთან ავედი და მტირალი ჯასტინი დავინახე იმას რ დავარქვა? ან მის სისხლიან ხელს რას არქმევ? ან თუნდაც ბეჭედს...
-რა ბეჭედს? - გავაწყვეტინე.
-რა ბეჭედს? აი იმ ბეჭედს რომელიც შენთვის უნდა მოეცა...
-რა?
-ხო ელენა ხო ხელის თხოვნას აპირებდა - ამის თქმაზე გული დამიმძიმდა. ცრემლები კიდევ უფრო წამომივიდა. შიგნით, გულში აუღწერელი ტკივილი ვიგრძენი
-შენი აზრით, როდემდე უნდა მეყურებია მის ასეთ ტანჯვას? გამეცი პასუხი რამე მითხარი - მე თავი დავხარე. თავს დამნაშავედ ვგრძნობდი. გული ძალიან მტკიოდა, სიყვარულით მტკიოდა - მან შანსი მოგცა, მაგრამ შენ კი ისევ ხელი კარი. ნეტა გენახა მისი თვალები როცა ლოს-ანჯელესში დაბრუნდა. აი რომ გენახა მაგას არ იტყოდი... თუ კიდევ ხელი უნდა კრა წადი ისე რომ არანაირი იმედი არ მისცე
-მაგრამ მას ახლა კიმი უყვარს
-მასე ფიქრობ? ფიქრობ რომ მან დაგივიწყა? იცი არა არ დაუვიწყებიხარ, მაგრამ ცდილობს და მე ვეხმარები... როგორც მეგობარი მეგობარს, მაგრამ იცი გულის სიღრმეში მინდა რომ თქვენ ერთად იყოთ, თუმცა იმედი არ მაქვს...
-თუ ეგრეა რატომ მითხარი რომ შემოთავაზებას დავთანხმებოდი?
-რა? რა გითხარი? მე შენთვის არაფერი მითქვამს
-აბა შენი FaceBook-ით ვინ მწერდა?
-არ ვიცი და არც მაინტერესებს... უბრალოდ ერთს გთხოვ თუ ჯასტინს გული ისევ უნდა ატკინო წადი უბრალოდ წადი... არ მინდა ისევ მისი ტანჯვის ყურება - და ოთახიდან გავიდა. ვერ წარმოიდგენთ მისმა სიტყვებმა გული როგორ მატკინა. მაგრამ მისმა ნათქვამმა ისიც დამანახა რომ მე ჯასტინისთვის მხოლოდ და მხოლოდ ტკივილი მომქონდა და მეტი არაფერი, ამიტომ დარჩეანს წასვა სჯობს.. ცრემლები მოვიწმინდე და სასტუმროში წასვლა გადავწყვიტე. სასტუმროდან თვითმფრინავის ბილეთი ვიყიდე და ბარგის ჩალაგება დავიწყე
-ისევ მიდიხარ? - კარისკენ გავიხედე და ჯასტინი დამხვდა
-ხო ყველასთვის ასე აჯობებს
-რატომ ყველასთვის?
-უფრალოდ ასე აჯობებს
-კი მაგრამ სიუჯეტი?
-ეგ არ მაინტერესებს
-კარგი რა გაეწყობა - და წასვლა დააპირა
-ჯასტინ ერთი თხოვნა მაქ
-გისმენ...
-მაპატიე... ის ტკივილი რაც მე მოგაყენე - ჯასტინმა ცოტა ხანი მიყურა, შემდეგ კი ჩემსკენ წამოვიდა მიყურა მერე თავი დახარა
და მითხრა
-გაპატიებ თუ დარჩები და სიუჯეტს გააკეთებ...
-არა ვერ დავრჩები
-გთხოვ ერთხელ მაინც დარჩი.... კლიპის პრემიერამდე მაინც... და გაპატიებ ისე არა
-... კარგი - გამიღიმა და მითხრა
-ახლა კი სიმღერის დაწერაში დამეხმარე :)
-:) კარგი - სიმღერის დაწერას კარგა ხანი მოვანდომეთ. ძალიან ემოციური და ლამაზი გამოვიდა. სიმღერას Far Away დავარქვით. როცა წერა დავამტავრეთ ერთმანეთს ვუყურებდით, შემდეგ ჯასტინი ჩემსკენ წამოვიდა
ასე ვიდექით ცოტა ხანი, შემდეგ კი მაკოცა
მე მინდოდა მომეშორებინა, მაგრამ ვერ მოვახერხე და კოცნაზე კოცნოთვე ვუპასუხე... ამის შემდეგ კი...
ერთი კვირის შემდეგ
დღეს კლიპის პრემიერაა. ანუ ჩემი ბოლო დღე ლოს-ანჯელესში ყოფნისა... სიმართლე რომ გითხრათ თავს ცოტა არ იყო ამ ბოლო დროს ცუდად ვგრძნობ, მაგრამ არაფერი ალბათ ჩემი დაავადების ბრალია. ახლა წასასვლელად ვემზადები
წვეულებაზე რომ მივედი პირველი კიმი შემომეგება... ამ ხნის მანძილზე მე და ის ძალიან დავახლოვდით. კიმი ძალიან კარგი გოგო იყო და რაც მთავარია მასთან ჯასტინი ბედნიერი იქნებოდა
-რა ლამაზად ხარ ელენა
-მადლობა შენც კიმ
-მადლობა - ამ დროს ჯასტინიც მოვიდა და თვალით ამათვალიერ-ჩამომათვალიერა, მერე კი მითხრა
-wow რა ლამაზად ხარ
-მადლობა ჯასტინ
-მოიცადეთ მოვალ ახლავე - თქვა კიმმა და წავიდა. მე და ჯასტინი კი მარტონი დავრჩით
-დღეს ბოლო დღეა არა?
-ხო ჯასტინ დღეს მივფრინავ
-ცუდია... - მე გავუღიმე და გამოვედი.... კლიპის პრემიერამ ძალიან კარგად ჩაიარა. კლიპი ძალიან ლამაზი გამოვიდა
როცა წასვლის დრო იყო ჩემთან სტელა მოვიდა
-წამო წავიდეთ
-არა მადლობა ჩემით წავალ
-გთხოვ დღეს მიდიხარ და...
-კარგი - და წვეულებიდან ერთად წამოვედით... მეგობრული საუბარი გვქონდა შემდეგ კი ცუდად გავხდი. სტელა ანერვიულდა და საავადმყოფოში წამიყვანა. იქ ანალიზები ამიღეს, მაგრამ მე პასუხს ვერ დაველოდე რეისზე ვაგვიანებდი და აეროპორტში წამოვედი. სტელა კი პასუხებს ელოდებოდა.
მეორე დღეს
Justin’s Book
სახლში რომ მივედი ტელევიზორი ჩავრთე და
„გუშინ ლოს-ანჯელესი ლონდონის მიმართულებით მფრინავმა თვითმფრინავმა კატასტროფა გამიცადა..." - ეს ის რეისია რომლითაც ელენა უნდა წასულიყო... :((( - „მგზავრებიდან ვერავინ გადარჩა" - ამაზე გონება გამეთიშა. დაღაცას მივეყრდენი. ანუ ეს იმას ნიშნავს რომ ელენა აღარ არის :((( არა არ მჯერა... ამ დროს ოთახში სტელა შემოვიდა. სახეზე ცრემლები ქონდა... მანაც გაიგო... აი აუარებელ ტკივილს ვგრძნობდა არ ამას ვერ გადავიტან. ნუთუ მომიწევს იმასთან შეგუება რომ ამ ქვეყნად ელენა აღარ არის. სტელა მოვიდა და ჩამეხუტა. ცუტა ხანი ასე ვიყავით. მერე გამომხედა და მითხრა
-ჯასტინ რაღაც უნდა გითხრა... ნამდვილად არ ვიცი ამას როგორ მიიღებ
-სტელა ელენას დაკარგვაზე საშინელი რა უნდა იყოს? - ვთქვი და ცრემლები მოვიწმინდე
-ეს კიდევ უფრო საშინელია
-მიდი მითხარი - სტელა ჩუმად იჯდა, მერე თავი დახარა
და ჩუმად მითხრა
-ჯასტინ ელენა ორსულად იყო - მე ხმა არ ამომიღა... ძალიან ცუდად ვიყავი. - ანუ ეს იმას ნიშნავს რომ იმ კატასტროფაში მარტო ელენა არ დაღუპულა - ამან კიდევ უფრო გააძლიერა ჩემი დარდი. ცრემლები წამომივიდა
-მანამდე რატომ არ მითხარით?
-დღეს გავიგე. სანამ წავიდოდა ცუდად გახდა და ანალიზი გავაკეთებინე პასუხი კი დღეს მოვიდა
-ანუ ეგ ელენამ არ იცოდა?
-არა არ იცოდა - სადაც იყო გული უნდა შემწუხებოდა. ლოგინზე დავჯექი და სტელას ვუთხარი
-გთხოვ გადი მარტო დამტოვე - სტელა რომ წავიდა მე ჯიბიდან ელენას ყელსაბამი ამოვიღე(რომელიც წასვლამდე მომცა) გულში ჩავიკარი და ტირილი დავიწყე თვალწინ კი ყველა იმ დრომ რომელიც მე ელენასთან გავატარე ყველაფერი თვალწინ დამიდგა...
To Be Continued
