და ნამიანი მაგ ნაკვთების ნაცნობ ღიმილებს
ჩემი თვალები დაკოცნიან სიმორცხვით ნაფერს.
გადავეშვები ნიკაპიდან შენს მკერდის ზღვაში,
ცხელი ტუჩებით ავაქაფებ მოვარდნილ ტალღებს
და სიმხურვალე გადალესილ ცვარიან კანში
ურჩი თითები დაიპყრობენ შენს იალაღებს.
გამოვიდარებ ჩაბნელებულ ქუჩათა ცაზე,
მე წამწამებით გადაგიგვი ყველა ქვაფენილს,
ეს სიყვარული გამიზრახავს შეგაშრო ტანზე,
შენ ჩემს სხეულში დაგაძინებ ხელით ჩაფენილს.
და ნუ იფიქრებ ყველაფერზე, განდევნე ფიქრი!
დარჩი სულ მარტო ჩემს ერთადერთ აჩემებაში,
თვალგანაბულმა დაივიწყე ათასი რიდი,
ათასჯერ რიდი ჩაგვაკვდება ღამის ვნებაში.
