კაფეში შევედი და გამყიდველთაან მივედი გვერდით რომ მივიხედე Zac ი იდგა გაოცებისგან რამის ხმამაღლა ვიკივლე.მანაც ჩემსკენ გამოიხედა 5 წუთი მაკვირდებაოდა როცა გასცვლა დავაპირე ხელით დამიჭირა და გამაერა . ერთ წამს სად გარბიხარ უცებ რაც მომივიდა ტვინში აზრად ის ვუთხარი ნესა:მეჩქარება ზაკი:საად? ნესა:არსად .და გავიღიმე ზაკი:მე შენ მახსოვხარ თან ძაან კარგათ ნესა:მმმმ ზაკი;მოდი რახან ერთმანეთს კიდევ ერთხელ შევხვდით პიცერიაში წავიდეთ თან ძაან მშია ნესა:კარგი.მეც დავთანხმდი პიცერიაში მივედით. ზაკი:მოდი შენზე მომიყევი ნესა:მოსაყოლი არაფერი მაქვს ერთი უბრალო გოგონა ვარ,რომელიც არაფრით განსხვავდება სხვებისგან ზაკი:არა შენ განსხვავდები შენ... შენ....დაიბნა და გაეცინა შენ ძალიან ლამაზი ხარ! ნესა:მადლობაა! ზაკი:რას ირყვი რომ ვიკონტაქტოთ? ნესა:კარგი. ზაკი:მე ჩემს მეგობრებს გაგაცნობ დამიჯერე მოგეწონებია მართალია სულ ბიჭები არიან მაგრამ გაუგებ ნესა:კარგი და როდის გამაცნობ? ზაკი:ხვალე შენთან მოვალ სახლში და ჩემთან სახლში წამოგიყვან ნესა:და შეიძლება ჩემი დაქალი ჯესიკაც რომ წამოვიყვანო ზაკი:რათქმაუნდა. ზაკმა სახლამდე გამაცილა მანქანა იქვე დატოვა გამიკვირდა რომ ფეხით შემომთავაზა წამოსვლა მაგრამ მერე მივხვდი რომ ჩემთან კიდევ ყოფილიყო. სახლში დაღლილი მივედი , თავი მოვიწესრიგე და დავწექი უცებ ფანჯარაზე ვიღაცამ ქვა ისროლა და გადავიხედე და დაბლა ზაკი იდგა ნესა:შენ არ წასულხარ ზაკი:დამავიწყდა რომ მეთქვა ხვალე 2რზე გაოგივლი ნესა:კარგი.ნახვამდის ფანჯარის დახურვას ვაპირებდი ზაკი:ნესა ჰააა ძილინებისა ლამაზო!
