აივანზე გავედი და სავსე მთვარეს ვუყურებდი. მთვარე რა ლამაზია. თქვენთვის არ მითქვამს, როდესაც ჯასტინი ამერიკაში მიდიოდა, ბოლო შეხვედრისას მითხა, რომ თუ მომენატრებოდა მთვარესთვის შემეხედა, რადგან მთვარე ყველგან ერთია... იმის შემდეგ დაძინებამდე ყოველთვის ვუყურებ მთვარეს. ნეტა ჯუსოც უყურებს?
მეორე დღე
იცით როგორ გამიხარდა რომ გათენდა, რატომ არ ვიცი, მაგრამ გული რაღაც კარგს მიგრძნობდა. ხო დღეს ის ბიჭი უნდა მენახა და თან დღეს ვიწყებდი მუშაობას ჯონ ოზბორნთან ერთად. აუ რა მაგარი დღეა, მაგრამ არ ვიცი როგორ ჩაივლის. ბუნებაც რაღაც ძალიან ხალისიანია. აუ მაგვიანდება უკვე 8 საათია 9-ზე სამსახერში უნდა ვიყო. აი, ნესაც მოვიდა თან ზაკიც მოყვა(ალბათ მიხვდით რატომაც :) ).
- სელ წამო წავიდეთ შენ მოგაკითხე - აუ რა მატყუარაა
- ხო ხო წამო წავიდეთ
ფიქრებში გართული მივედი სამსახურში. კაბინეტში შესვლისას ჟასმინს შევეჩეხე. რატომღაც ეღიმებოდა. მე მის ადგილზე ვიტირებდი :(
- სელ როგორ ხარ?
- კარგად შენ?
- მეც კარგად. ხო მართლა იმ საკითხზე რა გადაწყვიტე - ეტყობოდა სიცილს ძლივს იკავებდა.
- აა ხო... - კარი გაიღო და ჯასტინი შემოვიდა
- ჰაი სელ - და გაეცინა
- ჰაი - მე ჟასმინს გავხედე. ის სიცილით იგუდებოდა. ვერაფერი ვერ გავიგე რატო იცინოდნენ. მინდოდა მეკითხა მაგრამ ჯასტინი და ჟასმინი ოთახიდან გავიდნენ. ვაიმე საერთოდ ვერაფერი ვერ გავიგე. საათს რომ ავხედე უკვე 9:30 იყო. აუ კიდე ვაგვიანებდი.
როგორც იქნა მიხედი და ჯონ ოზბორნს დავირეკე, რომ გამეგო სად უნდა შევსულიყავი. ხმისჩამსერ სტუდიაში შესვლისას კინაღამ გონება დავკარგე. ვერ წარმოიდგენთ რამდენი ვარსკვლავი იყო, თვით ჩემი ფავორიტი ლეიდი გაგაც კი. მოკლედ ჯონმა ყველა გამაცნო და მუშაობა დავიწყეთ. ძალიან დამღლელი აღმოჩნდა ეს ყველაფერი. მაგრა დავიღალე. ისე მალე დაღამდა ვერც კი მივხვდი. ჯონს ვთხოვე, რომ გამოვეშვი, იმიტომ რომ მალე ცხრა საათი იქნებოდა მე კი იმ უცნობთან მქონდა შეხვედრა. ბაღთან რომ მივედი ზისტად ცხრა იყო. სკამზე დავჯექი თუ არა ტელემ დამირეკა:
- სად ხარ?
- ბაღში შენ?
- მეც კონკრეტულად სად ხარ?
- იქ სადაც ნაყინებ ყიდიან
- კარგი მეც მოვალ და დაგირეკავ
ორ წუთში ისე დამირეკა
- მოვედი’
- მერე გამოდი რას ელოდები
- ჰა აბა კი მიდი მითხარი რისი გაგებაც მე მინდა
- ჯერ დამენახე - სიტყვის თქმაც არ დამაცადა, რომ გამითიში
მე გაკვირვებული დავიწყე აქეთ-იქით ყურება. უცებ ხმა გავიგონე
- სელ
- ვინ ხარ? და სად ხარ?
- შენთან ახლოს
- მაინც - იცით ხმა ძალიან მეცნობოდა
- ვიცი ეხლა რასაც ფიქრობ
- აბა რას?
- რომ ჩემი ხმა ძალიან გეცობა
მე ძალიან გამიკვირა, ზუსტად იცოდა როსაც ვფიქრობდი - შენ საიდან იცი?
- მე შენ ძალიან კარგად გიცნობ როგორც შენ მე
- ჩემგან რა გინდა?
- მხოლოდ სიმართლე და მეტი არაფერი
- მაინც რა გინდა რომ გაიგო
- ყველაფერი
- მაინც
- ყველაფერი ჯესის შესახებ
- შენ რა იცი ჯესიზე
- მე მასზე ყველაფერი ვიცი უბრალოდ შენგან მინდა მოვისმინო სიმართლე, ისე ჯესი კარგი სახელია - ამის თქმაზე ხმაში ღიმილი შეერია
- რააა??? რატო???
- რავი მგონი პირველად ამერიკაში რომ ჩამიხვედი ჯესი გაიცანი
- შენ რა იცი?
- მე ყველაფერი ვიცი
- საიდან?
- უკან გამოიხედა და მიხვდები
მე შიშისაგან ავკანკალდი და უკან მივიხედე....
კითხვა: თქვენი აზრით, რატომ ეღიმება ყველას?
თუ გინდათ რომ გავაგრძელო დაწერეთ კომენტარები, ისე არ გავაგრძელებ
|
