რონი დაბრუნდა მე არ ვიცოდი რა მექნა თითქოს ენა გადვყლაპე , -ემ რა გჭირს? -არ ვიცი ჰარიი! შეგილია მარტო დაგვტოვო? -კი. -მადლობა. მე რონი ჩემსკენ ახლოს მოდიოდა ,, -ემა -რონ! მე რონისკენ გავიქეცი და ჩავეხუტე. -ესე ადვილა მპატიობ? -ხო. -მართლა? -თუ გინდა არ გაპატიებ :დ -არა იყოს :დ -ჰარის ბოდიში უნდა მოუხადო. -რატომ? -არ გახსოვს? გუშნ ისეთი რააღაც უთხარი რომ... -აჰჰ ხო , მართალი ხარ. -:) სად იყავი გუშინ ღამე? -ტყეში დავბოდიალობდი , -რაა? სახლში რატომ არ წახვედი? -რავი. -მ დღეს ხომ გახსოვს სკოლის დირექტორმა გაგვაფრთხილა ტყეში ნუ შედიხართო. -კაი რა, -რამე რომ დაგმართნოდაა? -მერე რა. -არა არაფერი საერთოდ არ გადარდებს ჩემი თავი. რონი მოიწია და მაკოცა. ამ ერთ დღეში ძალიან გამაღლებულიყო. -რონ გუშინ მეგონ სამუდამოდ დაგკარგე! -ხო მესმოდა როგორ ტიროდ რონ დაბრუნდიო ,, მაპატიე ემა! მიყვარხარ ძალიან. -მეც! მეც ძალიან მიყვარხარ. რონმა ხელში ამიტცა და დამაბზრიალა. -თავბრუ მეხვევა დამსვი. -არააა :დ -რონ დამსვიი.. -მშიშარა -მშიშარა არა ვარრ . დამსვი. -კაი ხო. -მადლობა ეხლა წადი და არის დაელაპარაკე : )))))) დღეს სკოლაში უნდა დავბრუნდეთ. -ოკ მალე სკოლაში დავრბრუნდით , ჯინი საშინლად იყო რაღაც დაავადება ჰქონდა , ისეთ გამხდარი იყო , დაპატარავებული , საჭმელს ვერ ჭამდა. ჰაერი არ ჰყოფნიდა. ჰარი დრედა ღამე ჯინისთან იიყო ,, ისიც ძალიან დასუსტდა ამ ბოლო დროს , არ ეძინა დიდი ხანი თვალების უპეები ამოშავებული ჰქონდა. ჯინი ხელიდან გვეცლებოდა. მაგამ გაირკვა რომ აპარატი რომელიც ჯინის უშველიდა კანადაში იყო .... ჯერ წასვლა არ შეგეძლო ვერ ვახერხებდით მგრამ ჯინი კვდებოდა. ყოველდღე ვლოცულობდი მაგრამ მერე ჩემი და ჯინის დედები წავიდნენ და ჩამოიტანეს საჭირო წამლები ,, რომ დაბრუნდნენ .......
