მე მინდა მოგიყვეთ ამბავი რომელიც ჯერ არ დაწერილა, მოგიყვეთ სიყვარულის ის ისტორია, რომელიც ჯერ არ გსმენიათ. ეს ისტორია ზღაპარს გავს, ერთი გოგოას ზღაპარს, რომელსაც ტრადიკური ისტორია აქვს. ეს არის გოგონა ს ისტორია რომელიც მიატოვეს გოგონასი, რომელიც უკიდურეს სიღარარიბეში იზრდებოდა, გოგონასი, რომელსაც უყვარდება... მოდეთ ბევრს აღარ გავაგრძელებ, მაშ ასე ვიწყებ:
Hi - მე მაილი ვარ.
მინდა მოგიყვეთ ჩემი ცხოვრების შესახებ, მართალია ჯერ მხოლოდ 16 წლის ვარ, მაგრამ ძალიან ბევრი რამე ვნახე და ვიცი. მამამ მე და დედა მიგვატოვა. მასზე არაფერი არ მახსოვს, რადგან როცა ის წავიდა მე მხოლოდ 5 წლის ვიყავი. როცა დედას მასზე რამეს ვეკითხები, მაშინვე ტირილს ისწყებს და მეორე ოთახში, უფრო სწორად გარეთ გადის. არ მსიამოვნებს მის თვალზე ცრებს რომ ვხედავ და ამიტომ აღარაფერს აღარ ვეკითხები. ახლა ორ სიტყვას ჩემი სახლის შესახებაც გეტყვით. ჩემი სახლი(ნეტა თუ შეიძლება ამას სახლი უწოდო), მხოლოდ ერთ ოთახიანია. მგონი მეტის თქმა ზედმეტია, რადგან უკვე მგონი უნდა მიმხვდარიყავით რა პირობებშიც ვცხოვრობ. მე ოფიციანტად ვმუშაობ ბარში. კარგი ბარია, იქ მხოლოდ მდიდრები დადიან, მხოლოდ და მხოლოდ მდიდრები, რადგან ცოტა ძვირიანია(ცოტა?). აუ, რა ამპარტავნები არიან ეს ფულიანი ხალხი. სულ ზევიდან მიყურებენ. ადამიანადაც არ მთვლიან. რამეს იტყვიან და არ აუსრულებ? ვაი მერე შენ და ბარის უფროსობას. ამიტომ მიჭირ მათთან საერთო ენის გამონახვა. დღესაც ჩვეულებრივი დღეა, ისეთი არაფერი. აი, ბარში ვიღაცეები შემოვიდნენ. მე მიწევს მათ მაგიდასტან მისვლა(სხვა ყველა დაკავებულია და). მაგიდასთან რომ მივედი, ერთ ბიჭს შევეჯახე, უნდა გენახათ რა ლამაზი იყო...
თუ მოგეწონათ და გინდათ რომ გავაგრძელო დაწერეთ კომენტარები
P.S ხუთ კომენტარზე ვაგრძელებ
