სამან სახლში მივედი ცუდად გავხდი. არ ვიცოდი ჯასტინს რა რეაქცია ექნებოდა მხოლოდ ის ვიცოდი რომ ძალიან მეშინოდა. რისი? ძალიან კი მიჭირს ამის თქმა მაგრამ უნდა ვთქვა ძალიან მეშინოდა ჯასტინის დაკარგვის. როგორც იქნა მივედით. სახლში რომ შევედით ჯასტინმა პირდაპირ დაწყება მთხოვა:
-ახლა შეგიძლია დაიწყო?
-ჯასტინ გამიგე ამ ყველაფრის გახსენება ჩემთვის იოლი სულაც არ არის
-რისი გახსენება არ არის იოლი? ვერაფერი ვერ გავიგე
-ჩემი წარსულის
-რატომ რა მოხდა ესეთი რომ ასე რთულია შენთვის ამის თქმა?
-ის რისიც მცხვენია და ის რამაც სამუდამო დაღი დამასვა
-ცოტა გასაგებად
-კარგი მოდი თავიდან დავიწყებ 13 წლის რომ ვიყავი მეგობარი გარდამეცვალა, შემდეგ გავიცანი ერთი გოგო სოფო მან ქუჩის ცხოვრება გამაცნო ვსვამდი, ვეწეოდი, ნარკოტიკებს ვიკეთებდი მალე პოლიციასთანაც შემექმნა პრობლემები - ჯასტინი სევრდიანი და გაკვირვებული თვალებით მიყურებდა, მერე ფანჯარასთან მივიდა და ისე მისმენდა - მერე მშობლებმა სარეაბილიტაციო ცენტრში დამაწვინეს, იქედან კი სოფოს დახმარებით გამოვიქეცი. მალევე მამაჩემი სამსახურიდან დაითხოვეს ჩემს გამო და ამიტომ ოჯახს ფული გაუჭირდა. ამის მერე ჩემმა ვითომდა მეგობრებმა მიმატოვეს და სრულიად მარტო აღმოვჩნდი. მერე გადავწყვიტე გამოვსწორებულიყავი და სახლში დავბრუნდი. დედამ და მამა რეაბილიტაციისთვის გერმანიაში გამაგზავნენ. იქ სამი თვე ვიყავი, შემდეგ როცა საქართველოში დავბრუნდი ჩემმი ცუდი გოგოს იმიჯმა კუდში სდევა დამიწყო, არავის არ უნდოდა ჩემთან მეგობრობა ამიტომ ჩამოვედი აქ ამერიკაში და ახალი ცხოვრებ დავიწყე
-და საავადმყოფოში რა გინდოდა?
-ნარკოტიკების გამო ჯამრთელობასთან პრობლემები შემექმნა და ამიტომ ვკურნალობ -
უცებ ჯასტინი გაჩერდა და თქვა - ფუ შენი - აი სწორედ ამის მეშინოდა ისიც ისეთივე აღმოჩნდა როგორც სხვები
-ფუ შენი არა შენც ზუსტად ისეთივე ხარ როგორც სხვები - ძალიან გავბრაზდი და ამიტომ ყვირილი დავუწყე თან ცრემლები ღვარა-ღვარა მომდიოდა
უნამუსო ყოფილხარ არ მეგონე ეგეთი ვერ გიტან ვერ... შენ ვერც კი წარმოიდგენ როგორი რთული იყო ჩემთვის შენთვის ამ ყველაფრის მოყოლა შენ კი რა თქვი... ერთადერთი ადამიანი რომელმაც გამიგო ეს ემაა მეტი არავინ... წადი წადი შენი დანახვაც არ მინდა... წადი თავი დამანებე - უცებ ჯასტინი მოვიდა და
მერე ცრემლები მომწმინდა და მკითხა
-დაწყნარდი?
-ეს რატომ გააკეთე? - ვკითხე გაოგნებულმა
-ისტერიკა გქონდა და რამით ხომ უნდა გამეჩერებინე
-საზიზღარო - და ხელი მსუბუქად დავარტყი, მას კი გაეცინა
-მიხარია რომ მენდე
-ანუ ჩემთან მეგობრობა ისევ გინდა?
-და ვიყავით რო?
-ჯასტინ....
-რა?
-კარგი მაშინ ის ფუ შენი და იყო?
-ეგ ფუ შენი ის იყო რომ სიმღერა უნდა დამეწერა და ხვალ დილით უნდა ჩავწერო მე კი არც დამიწყია
-ოუ... თუ გინდა მე დაგეხმარები როგორც მეგობარი მეგობარს
-სიამოვნებით - მერე გიტარა გამოვიტანა და სიმღერის წერა დავიწყეთ. მართალია დიდი დრო წაიღო მაგრამ მგონი კარგი გამოგვივიდა:
მერე მეგობრულად ვისაუბრეთ. მალე მოსაღამოვდა და ჯასტინიც წავიდა. წასვლამდე კი მეგობრულად გადამკოცნა. უნდა ვაღიარო დღეს ძაან მაგარი დრო ვატარე, ძაან გავერთე. ძაან მომეწონა ჯასტინთან გატარებული დრო, უკან რომ შემეძლოს დაბრუნება ისევ იივეს გავაკეთებდი....
თუ გაგრძელება გინდათ კომენტერები დატოვეთ
