როცა ოთახში ავედი ბავშვები დამხვდნენ რომლებმაც ჩემს დანახვაზე შამპანიური გახსნეს. სიმართლე გითხრათ ვერაფერით ვერ მივხვდი ეს ყველაფერი რატომ გააკეთეს, სანამ მარი არ შემომახტა და არ მითხრა
-ან გილოცავ მეორე ტურში ვართ
-wow რა მაგარიაააა... და როდის ტარდება მეორე ტური
-ორ კვირაში
-რა? - ორი კვირა? ე.ი ორი კვირა ემა და ჯასტინი აქ იქნებიან? არ ვიცი ეს უნდა მიხაროდეს თუ უნდა მწყინდეს... უკვე აღარაფერი აღარ ვიცი
-ხო რა რა იყო?
-არაფერი მე მეგონა რომ უფრო ადრე იქნებაოდააა
-აა... აუ რა მაგარიააა - ყვიროდა მარი - მე საერთოდ ყურადღებას არ ვაქცევდი... მხოლოდ ჩემი და ჯუსოს ლაპარაკზე ვფიქრობდი... როგორც იქნა წავიდნენ. მე კი მარტო დავრჩი. მხოლოდ ეს მინდოდა. მუსიკები ჩავრთე. სახლი დავალაგე და ლიგინზე წამოვწექი... თან ფიქრებში გადავეშვი... ჯასტინზე ვფიქრობდი. ნეტა რა იქნებოდა მე და ის ახლა ერთად რომ ვყოფილიყავით? ნეტა როგორ წარიმართებოდა ჩვენი ცხოვრება? ან რა იქნებოდა ერთმანეთს საერთდ რომ არ შევხვედროდით? ვინ ვიქნებოდა ახლა? ვიქნეოდი თუ არა ახლა აქ? თუმცა განგებას ვევავინ გაექცევა.... უცებ კარებზე კაკუნის ხმა გავიგე... თავიდან არ მინდოდა კარების გაღება მაგრამ მერე გადავიფიქრე და გავაღე, ხელში კი ჯასტინი შემრჩა
ძალიან გამიკვირდა მისი დანახვა, მას ახლა ყველაზე ნაკლებად ველოდი, მაგრამ ამავე დროს ძალიან გამიხარდა, რომ მოვიდა... ყველაზე მეტად მისი ნახვა მინდოდა....
-იცი ძალიან ბევრი ვიყოყმანე მოვსულიყავი თუ არა და აი ბოლოს მოსვლა გადავწყვიტე - თავჩაქინდრულმა მითხრა.
-შემოდი ჯასტინ - და ოთახში შემოვუშვი. კარგა ხანი უხმოდ ვიჯექით. ორივე თავჩაქინდრულები და ორივე ჩუმ-ჩუმად ვაპარებდით ერთმანეთისკენ თვალებს... ყველანაირად ვცდილობდით რომ ეს თვალის გაპარება შეუმჩნეველი ყოფილიყო, მაგრამ არცერთს არ გამოგვდიოდა. მერე ჯასტინმა უკვე მკაფიოდ გამომხედა, ფეხზე ადგა და თქვა
-არ ვიცი რატომ მოვედი ჯობს წავიდე - და წასვლა დააპირა, მაგრამ მე გავაჩერე
-არა გთხოვ დარჩი - ჯასტინმა ხელი მომკიდა და მაკოცა. ძალიან ძალიან მაგრად მაკოცა მერე კი მოხდა ის რაც მოხდა....
დილით ასე მეგონა რომ ჩემზე ბედნიერი ქვეყნად არავინ იყო. ჯასტინი ჩემს გვერდით იყო და ხელს ისე მიშერდა მიკვირდა თ როგორ შემეძლო სუნთქვა. მე ავხედე და თვალებდაჭყეტილი ჯასტინი დავინახე
-დიდი ხანი გღვიძავს?
-არც ისე უკვე ერთი საათია :)
-მერე რას აკეთებ?
-გიყურებ თუ როგორ გძინავს
-რატომ?
-ჯერ ერთი ძალიან ლამაზი ხარ და მეორე შენი ყურება ძალიან მომენატრა... ბოლოს და ბოლოს ორი წელია არ მინახიხარ მეტი თუ არა
-:) - მე უბრალოდ გავუღიმე და ვაკოცე
ჯასტინი ჩემს ოთახში კარგა ხანი იყო, მერე კი წავიდა. ეს დღე ისე გავიდა რომ არც ჯუსო და არც ემა არ მინახავს, არადა ვკვდებოდი ისე მინდოდა ჯუსის ნახვა... საღამოს მასთან მისვლა გადავწყვიტე, მაგრამ არ დამხვდა. მერე ვიკითხე თუ სად იყო ჯასტინი. პასუხად კი ის მივიღე რომ ის დღეს დილით წასულა კლიპის გადაღებებზე ლოს-ანჯელესში... ვერ წარმოიდგენთ გული როგორ მეტკინა... აი მართლა ძალიან... მეგონა რომ... მაგრამ უკვე რა მნიშვნელობა აქვს რა მეგონა... ოთახში ჩავიკეტე და მთელი დღე ვტიროდი...
რამდენიმე დღის შემდეგ
ჯასტინის წასვლა ძალიან მოულოდნელი იყო. ძალიან კი მტკიოდა გული, მაგრამ ვცდილობდი ეს გულის ტკივილი არავისთვის მეჩვენებინა... მთელ ჩემს ძალას რეპეტიციებში ვხარჯავდი და ვცდილობდი რომ არავისთვის მეჩვენებინა... ერთხელ როცა ნომერში მარტო ვიყავი თავბრუდამეხვა, გული კინაღამ წამივიდა... ვიფიქრე რომ ეს გადაღლილობის ბრალი იყო, ამიტომ დიდი ყურადღება არ მივაქციე, მაგრამ როცა გულის რევა დამეწყო უკვე ექიმთან წასვლა გადავწვიტე.....
