დრო გადიოდა. არაფერი არ იცვლებოდა. ყველაფერი ძველებურად მაგრამ კარგად იყო. მე და მარი ძალიან დავახლოვდით. ჯგუფშიც კარგად ვიყავი. იქ გიომ სიყვარულიც კი ამიხსნა მაგრამ... ალბათ, ხვდებით რაც ვუპასუხე... შეიძლება სხვებს ვატყუებ, მაგრამ ჩემი თავის მოტყუება არ შემიძლია... კიდევ ვერ დავივიწყე ჯასტინი.... რასაც ჯასტინზე ვერ ვიტყვი... მარიმ მითხრა რომ ჯასტინს ახალი შეყვარებული ყავს, ვიღაც ეშლი ბენსონი
უნდა ვაღიარო ლამაზი გოგოა. როგორც ყოველთვის ჯასტინს გემოვნება არ ღალატობს... ახლა ვცდილობ სიმღერა დავწერო... ერთ კვირაში ბათუმში კონკურსი ტარდება. რაღაც ჯგუფების კონკურსი ზუსტად არ ვიცი... და ბავშვებმა მთხოვეს რომ სიმღერა დამეწერა, მაგრამ არ გამომდის... არ ვიცი რატომ... უბრალოდ არ გამომდის... აგერ უკვე სამი დღეა ვცდილობ დავწერო, მაგრამ ვერ ვწერ :(... წარმოიდგინეთ ორი სიმღერა უნდა დავწერო, მე კი ჯერ ერთსაც ვერ მოვაბი თავი...
-რა ქენი დაწერე? - დამირეკა მარიმ
-არა ვერ ვწერ არ შემიძლია
-კარგი რა ან... უნდა დაწერო სხვა გზა არ არის
-მარი სამი დღეა სახლიდან არ გავსულვარ... ვცდილობ დავწერო, მაგრამ არ გამომდის
-ხოდა აი ზუსტად მაგის ბრალია
-რისი?
-სახლიდან რომ არ გამოდიხარ... მალე შენ სახლთან ვიქნებით გაემზადე
-იქნებით?
-ხო ვიქნებით მე და ბიჭები
-ააა... და სად მივდივართ?
-სადმე... დროზე გაემზადე
სხვა რა გზა მქონდა ავდექი და გამოვიცვალე
ამ დროს მარიც მოვიდა და გარეთ გამიყვანა... იქ ბიჭები(გიო, ნიკა და შოთა) გამხვდნენ... ქალაქში ძალიან ბევრი ვიბოდიალეთ... ნაყინი ვჭამეთ, თან ერთმანეთს სახეზე ვუსვით, ცოტა ვიწუწავეთ, ვირმინეთ... ძაან მაგარი იყო... მართლა გავერთე.... ბოლოს მარიმ ინტერნეტ კაფეში შესვლა აიტეხა, რაღაცეები უნდა ვნახოო... ორ წუთში მარის სახე გაუშტერდა... მე მივედი და ეს ფოტო ვნახე:
ძალიან ცუდად გავხვდი... ეს პირველი გამოჩენა იყო ჯუსო და ეშლის ერთად... მანამდე ეჭვი მეპარებოდა რომ ისინი ერთად იყვენენ, მაგრამ ახლა უკვე დავრწმუნდი... თავი ვეღარ შევიკავე და ატირებული სახლში გამოვვარდი... მთელი გულით ვტიროდი... მერე გიტარა ავიღე და ორი სიმღერა ათ წუთში დავწერე(ამ სიმღერებს შემდეგ შემოგთავაზებთ)....
რამდენიმე დღის შემდეგ
როგორც იქნა ბათუმში ვართ... wow მართლა რა ლამაზია აქაურობა
ყოჩაღ მიშას :დ... მგზავრობისგან ძალიან დაღლილები ვიყავით ამიტომ პირდაპირ სასტუმროში ავედით, რომ დაგვესვენა თორემ ისე ცუდად ვიყავით რომ.... საღამოს ბარში ჩასვლა გადავწყვიტეთ... ძალიან გვშიოდა და... ნიკამ თქვა ჩვენ თვითონ გავაკეთოთო, თავიდან მართლა დავიწყეთ სამზარეულოში ტრიალი ხუთივემ, მაგრამ მერე მარიმ ხელი რომ გაიჭრა გადავიფიქრეთ :)... ბარში იმდენი ვილაპარაკეთ რომ ენაზე ტყავი გადამძვრა... მერე საჭირო ოთახში გასვლა გადავწყვიტე... იქედან გამოსვლისას კარები რომ გავაღე... ვერც კი წარმოიდგენთ ვინ შემეჩეხა....
