ქვეყნად ყველაფერი იცვლება... შევიცალე მე, შეიცვალე შენ.... არაფერია მარადიული, გარდა სიყავრულისა <3 სიყავრულია ერთადერთი რამ რასაც შეუძლია გაუძლოს დროს, სიშორეს <3 მაგრამ არ შეუძლია გაუძლოს ტყუილსა და ღალატს <3 სწორედ ამიტომ არაფერია მარადიული და უნაკლო.... თავად სიყვარულიც კი <3
დილით ემამ გამომიარა, რომ წავსულიყავით... აი, მართლა ძალიან მიხაროდა რომ ჯასტინს ვნახავდი. ძალიან მენატრეოდა. ვიფიქრე ვეტყვი რომ ჩავდივართქო, მაგრამ ემამ დამარწმუნა რომ მისთვის სიურპრიზი მომეწყო, ვიცი ძალიან გაუხარდება. მთელი გზა მასზე ვფიქრობდი, გული საშინლად მიძგერდა, არ ვიცი რატომ ეს ნერვიულობის ძგერა იყო, სიხარულის თუ სხვა რამის ვერ გავიგე.... რიოში რომ შევედით კიდევ უფრო ავნერვიულდი... მთელი ქალაქი პოსტერებით იყო აჭრელებული, სადაც არ უნდა გაგეხედა ჯასტინ ბიბერის კონცერტის აფიშას ნახავდი.... ქალაქში გოგონები დადიოდნენ, მაისურებით რომელზეც ჯასტინი იყო გამოსახული.... ასეთი სურათი ქალაქის ყველა უბანში შეგხვდებედათ.... იქ სადაც კონცერტი უნდა გამართილიყო, იქ საერთოდ ისეთი ამბავი იყო რომ ბუზიც კი ვერ შექრინდებოდა
მე რომ დამინახეს, ყვირილი დაიწყეს
ანა გვიყვარხარო!! :დ ეს პირველი შემთხვევა იყო როცა ბელიბერელებმა ასე დაიძახეს... ამან ძალიან გამახარა და გამამხნევა კიდეც :). გზაში ჯუსოს კონცერტზე შესასვლელი საშვი გავიკეთე.... რომ უნდა შევსულიყავი ერთი გოგონა დავინახე რომელიც ტიროდა, მეც მივედი და ვკითხე
-რატომ ტირი?
-ძალიან მინდა ჯასტინის ნახვა, მაგრამ ფული არ მაქ კონცერტის ბილეთი რომ ვიყიდო
ძალიან შემეცოდა, ვიცოდი რომ ჯასტინი მას აუცილებლად შეიყვანდა კონცერტზე და ამიტომ
-კარგი მიდი ცრემლები მოიწმინდე და წამომყევი
-საად?
-ჯასტინის ნახვა ხომ გინდა?
-კი თან ძაან
-მაშინ ადექი - ის კივილით ადგა და ჩამეხუტა - მიყვარხარ მიყვარხარ მიყვარხარ
მე ხელი მოვკიდე და კულისებში შევედით. იქ ჯასტინის ოთახი ვნახე და ვუთხარი
-მოდი დამიცადე შევალ და მერე შენც შეგიყვან
-კარგი
მე კარები შევაღე და რას ვხედავ
აი სწორედ ასეთი სურათი გადამეშალა თვალწინ, ჯასტინი და ვიღაც გოგო.... მე ერთ ადგილზე გავშეშდი, ძალიან მინდოდა ცრემდელიბ შეკავება, მაგრამ არ გამომდიოდა, და თვალებიდან წამსკდა... უცებ ჯასტინმა გამომხედა და გოგონა მოიცილა... ფეხზე ადგა და მიყურებდა.... მერე ჩემსკენ წამოსვლა გადაწყვიტა, მაგრამ მე თავი გავაქნიე და გარეთ გამოვედი, მერე კი გამოვიქეცი... ჯასტინი გამომეკიდა, მაგრამ.... გარეთ ატირებულზე პაპარაცები დამესიენ, სურათების გადაღება დავიწყეს დაკითხვები დამაყარენ... ამ დროს ჯასტინიც გამოვარდა, მაგრამ მას განძრევის საშუალებაც კი არ მისცეს... მე დრო ვიხელთე და მათ გამოვექეცი, მერე ემას ხელი მოვკიდე, მანქანაში დავჯექით
-ემ გთხოვ მანქანა დაქოქე და წავედით
-რა მოხდა ამიხსენი გთხოვ
-უბრალოდ წადი
მანაც ისე გააკეთა როგორც მე ვუთხარი. მთელი გზა ხმა არ ამომიღია, უბრალოდ ვტიროდი....
ე.ი იმდენი იდეა მაქ
რომ უკვე აღარ ვიცი რომელი დავწერო
ამიტომ შეიძლება ხვალ ვერ დავდო ან დავდო :)
ხომ უნდა გადავწყვიტო როგორ გავაგრძელო :დ
იმედია არ მიწყენთ <3 და კომენტარებს არ დაივიწყებთ <3
