გადავწყვიტე, რომ ისევ საზღვარგარეთ წავსულიყავი. კერძოდ - ლოს-ანჯელესში. მაგრამ ამჯერად თან ლეპტოპიც გამოვიყოლე :დ სულ მავიწყდებოდა :დ. ლოს-ანჯელესში მარტო ნია გამომყვა. ქეთიმ და ანუკიმ პატარა სამსახური იშოვეს და მისი დატოვება არ უნდოდათ. ჯასტინიც მოდიოდა. მოკლედ, დაბადების დღის შემდეეგ ვიზა გამიგრძელეს. მე და ნია ერთ ნომერში ვიქნებით ალბათ. აეროპორტში:
- დედა, მამა, მომენატრებით -თაც შეგეხმიანებით :* ქეთის და ანუკისაც დავემშვიდობე და ჩავჯექით თვითმფრინავში. როგორც იქნა ჩავედით და სასტუმროშიც მოვეწყვეთ. მე და ნია ერთ ნომერში ავღმოჩნდით.
ხოლო, ჯასტინს კი სასტუმრო არ უნდოდა. იქვე ქონდა ახლოს სახლი. ნომერში(სახლში) მისვლისთანავე ჩავრთე კომპიუტერი. თვითერი, ფეისბუკი, სკაიპი და ა.შ. რაც არსებობდა ყველაფერი ჩავრთე : დდ რადგან დავკონტაქტებოდი მეგობრებს და მშობლებს. თვითერზე ჯასტინიც დავიმატე. შემოსულიც ყოფილა. მომწერა: ჯასტინი: ,, მშვიდობით მიხვედი? :დ თუ რამე დაიმტვრიე?'' მე: ,, ნუ გეშინია, ჯერჯერობით არა ! '' ჯასტინი: ,, ვინ გითხრა რომ მეშინია? '' მე: ,, ყოჩაღ'' ჯასტინი: ,, მედალი მეკუთვნის შენს გაძლებაში'' მე: ,,გავიცინოთ'' ჯასტინი: ,,კაი რა იყო'' მე: ,, არაფერი, კაი წავედი უნდა დავიძინო :*'' პასუხს არც დავლოდებივარ. ლეპტოპი დავხურე და შევინახე. - ელენე, ჭამეე? - არა ნია, და ძალიან მშია. - ხოდა გავაკეთე საჭმელი. მეც მშია. არ გეძინება? - კი, ეხლა დავწვები :))))) შენ? - ხო, მეც. ვჭამე და დავწექი. მეორე დღეს კარებზე ზარის ხმამ გამაღვიძა და გავაღე. - რატომ არ შემატყობინე, რომ აქ მოდიოდი? - კევიინ? , აა ხოო ! ტელეფონი დამიჯდა და.... ნეტავ რა ვიტყუები ; დდ - აა ხოო კაიი არაუშავს.
კარი გაღებული იყო. კარებში დავინახე, მომავალი ჯასტინი. მაგრამ წამში გაქრა. მივხვდი რაც ხდებოდა. და კევინს ვუთხარი დამიცადეთქო. ეზო წამში გავირბინე და ჯასტინიც გამოჩნდა. გაბრაზებული მიაბიჯებდა. დავეწიე: - ჯასტინ.. ჯასტინ ! - დავუძახე. იგი შემოტრიალდა და გავჩერდი. - ვეღარ ისწავლე ჭკუა ხო? - რა? - ვუთხარი მე - ხო იცი რომ კევინი მეგობარია? ხომ იცი რომ შენზე მეტად არავინ შემიყვარდება? :@ - (ჩაფიქრდა) მმ.. რაღაც არამგონია იცი? - პატარა ბავშვივით ნუ იბუტები ! - არა, სულაც არ ვიბუტები! - კაი რა ! გთხოვ ! - რას მთხოვ ელენე? იმას, რომ მოვითმინო? გამორიცხულია ! - არ არის გამორიცხული ! ის მხოლო მეგობარია !!! - ელენე ! ან მე, ან კევინი. შებრუნდა და წავიდა .. არ გავკიდებულვარ. ნუთუ არ მქონდა იმის უფლება, რომ მეგობარი მყოლოდა? რატომ მიშლიდა? ასე ფიქრებში გართულმა ჩემს ნომერში ავედი. ხასიათი სულ გამიფუჭდა. კევინი დამხვდა. - ხომ კარგად ხარ ელენე? - კი.. კევინ.. ეხლა უნდა დავიძინო. - კარგი წავალ. - კარგი. გავიდა და მეც გარები ჩავკეტე. ლეპტოპის პოვნა დავიწყე .. ვიპოვე და როგორც კი გავხსენი თვითერი ჩავრთე .. ჯასტინი კვლავ შემოსული იყო. მაგრამ ერთმანეთისთვის არაფერი მიგვიწერია. სხვადასხვა საიტებზე შევედი და გული გადამიბრუნდა .. ყველგან მე და ჯასტინის დღევანდელი პაპარაცული ფოტოები იყო წარწერით ,, ჯასტინ ბიბერმა და მისმა შეყვარებულმა იჩხუბეს?''. კიდევ ვნახე ჩვენი გუშინდელი ნალაპარაკი თვითერზე. მივხვდი ჯასტინი როგორ გრძნობდა თავს. აქ მეტი საინეტერესო არაფერი იყო. ლეპტოპი შევინახე. ბრახუნში ნიასაც გაეღვიძა. - აა, ნია, ბოდიში : || და ლოგინში ჩავწექი. თან ვტიროდი. - არაუშავს. რატომ ტირიხარ? რა მოხდა ელენე? - არ ვიცი ნია .. დიდი არჩევანის წინაშე ვდგავარ ... !!!
