მოხალული მზესუმზირის სურნელი ტრიალებს, უმარილოა, თითქოს და შავი ფერის კანი უფრიალებს. გამყიდველ ქალს ოდნავ დახრაკვია და პირში მწარე გემოს გიტოვებს ისევე როგორც დღევანდელი დღეს... უგემურია მაგრამ მაინც ჭამ. ეს ბებოს ტყუილს გავს როცა ეკითხები დედა როდის მოვაო და რომ გპასუხობს მალე მოვა და კამფეტებს მოგიტანსო. დღე ასეთია, ბებოს დაპირებასავით იწყება და იძინებს მზესუმზირის კანში გახვეული, გულივით დამწვარი, ხანდახან გჭირდება დაპირება, იმისთვის რომ გჯეროდეს, გჭირდება იმედი იმისთვის რომ იცხოვრო, ცხოვრება ბიბლიოთეკაში მდგარ სკამს არ ჰგავს, რომელზედაც ძალიან ბევრი ადამიანი ჯდება და სხვის ცხოვრებას და ფიქრებს კითხულობს.. ცხოვრება ხურმა კარალიოკივითაა და ენის წვერზე თავის კვალს ტოვებს, იმისათვის რომ იცხოვრო უნდა იცოდე ხურმა რა ხილია...
|
