2 ნაწილი

გადავწყვიტე რომ ჩუმათ წავსულიყავი სახლიდან ისე რომ დედას არ გაეგო ,, მეორე დღეც გათენდა შაბათ კვირას როგორც ყოველთვის ვისვენებთ ,, დილით არსად მეჩქარებოდა და 12 საათამდე საწოლში ვიწექი :* წოლით დავიღალე  ,, ავდექი სამზარეულიში გავედი ისე მწყუროდა პირი მიშრებოდა ,, რომ შეევედი დედა არ დამხვდა წყალი რომ დავლიო დედას ოთახში შევედი მაგრამ არც იქ დამხვა ,, და ვიფიქრე რომ სამსახურსი იყო წასული.. ახალი კაბა გამოვიღე რომ კარგად მენახა ,, სარკესთან დავდექი  და ჩაცმა დავიწყე ,, კაბა ძალიან ლამაზი იყო ერთი სული მქონდა როდის მოვიდოდა ორშაბათი,, რომ კარნავალზე წავსულიყავი .... კაბის თვალიერებით გული რომ ვიჯერე მერე გადავწყვიტე რომ გარეთ გავსულიყავი ... უცებ ოთახში შევედი და ჩაცმა დავიწყე  და დაბლა გავიქეცი ცოტახანი სუფთა ჰაეძე ვისეირნე მერე კი დაბლა ჩვენს ეზოში სკმაზე ჩამოვჯექი ,,, ჩემი ოთახის ფანჯრებს შევხედე და კარგად რომ დავაკვირდი დავინახე რომ ჩემს ფანჯრის გვერდით კიბე იყო ,,, კარგად რომ დავწმუნებულიყავი რომ ეს კიბე მყარად იყო დაყენებული ახლოს მივედი და ხელით გავსინჯე ....  ისე ნელე გავიდა ეს შაბათ კვირა ვერც კი გავიგე ,, როგორც იქნა ორშაბათი დილა თენდებოდა დილით როგორც ყოველთვის დედა სამსახურში იყო მე  ადრე ავდექი რადგან ყველაფერი მომესწრო ,, ჩავიცვი და სალონში გავიქეცი თმების გასოსწორებლათ გზაში ჩემი უახლოესი მეგობარი , და კლასელი შემხვდა

ანა : როგორ ხარ მარი ?

მარი : კარგან ანუკა შენ როგორ ხარ  ?

ანა:რავი მეც კარგად ,,

მარი : რას შვრები მოდიხარ კარნავალზე ?

ანა : კი ჩუმათ უნდა გამოვიფარო დედა არ მიშვებს , ეშინია ,, რომ არაფერი დამემართოს

მარი : მერე შენც დაელაპარაკე და გაგიგებს ..

ანა : დაველაპარაკე მაგრამ არაფერი გამომივიდა

მარი  : შენ სად მიდიხარ

ანა: სალონში თმა უნდა გავისწორო

მარი : გინდა წამოგყვე

ანა : კი მარტო ვერ ვიტან სიარულს ..

სალონი მშვიდობით მოვიარე  ,, მერე კიდე ცოტახანი ჩემს ამხანაგებთან გავერთე და ისე მოვიდა 8 საატი ვერც კი შევამჩნიეთ ,, ყველა სასწრაფოტ სახლებში გაიქცნენ რომ ჩაეცვათ  ,, კარნავალი 9 საატზე იწყებოდა  ,, მეც ცოტა დრო მქონდა მოსამზადებლათ ამიტომ სირბლით გავიქეცი სახლში...

სახლში რომ მივედი დედა უკვე მისული იყო

ანა: გამარჯობა დედა როგორ ხარ ?

დედა : კარგად შვილო შენ ..

ანა : მეც არა მიშავს

დედა : კარგი ძალიან დაღლი ვარ და უნდა წამოვწვე მაგრამ კარები უნდა ჩავკეტო ,, მეერე დამავიწყდება

ანა: კაი და წავედი მე ოთახში

 ჩემს ოთახში სასწრაფოდ შევარდი კაბა გამოვიგე და ჩავიცვი ეხლა მხოლოდ სახლიდან გასვლაღა მინდოდა ..

უცებ რაგაცამ დაიწყო ჩემს კარადაზე ბზული ჯერ ვერ მივხვდი რა იყო მერე კარადას რომ შევხედე დავინახე ტელეფონი რომ მირეკავდა ,,

ანა : გისმენთ

ნიკა: გამარჯობა ანა ნიკა ვარ

ანა: გამარჯობა ნიკა როგორ ხარ

ნიკა : რას შვრები მოდიხარ ?

ანა : კიი მოვდიივარ

ნიკა: გამოიხედე შენს ფანჯარასტან ვდგევარ..

რომ გავიხედა დაბლიდან ვიგაცა ხელს მიქნევდა ფანჯარა გავარე და კიბეებძე დავიწყე ჩასვლა

ნიკამ რომ დამინახე გაგიჟდა და მიითხრა ჩემს გულისთვის ლამის თავ ფირი დაილეწეო

ანა: წამოდი მალე თორე დაგვაგვიანდა

ნიკა: ანუკა ძაან ლამაზი ხარ

ანა: მე სახეზე ავწითლდი და გავიღიმე ,, წომოდი მალე ხელი მოვკიდე და გავაქცუნე ...