_ალბათ დაიღალეთ?
_ცოტა არ იყოს ძალა გამომეცალა.
_დაბრძანდით სუფთა ჰაერი ჩაყლაპეთ დაისვენეთ. ჩაის ხო მარ მიირთმევთ?
_არა გმადლობთ.
წავიდა მოახლე და დარჩა მარტო თავის ბავშვობის ფიქრებთან.
უყურებდა ბაღს და ხედავდა თავის გატარებულ წლებს. ბავშვობას და მასთან დაკავშირებულ ამბებს.
მისი სიყვარულიც ამ ბაღში დაიწყო და ამ ბაღშჰივე მოკვდა.
. . . .
ეს მოხდა 1წლის წინ. ჯერ ისევ 15 წლის გოგონა დადიოდა ბაღში და მღეროდა. მერე უცებ დაინახა ბაღის ღობეზე ამომძვრალი ბიჭი რომელიც აღტაცებით უყურებდა მას.
_რა გინდა? უთხრა გოგონამ.
_უბრალოდ გიყურებ.
_იყავი მოგბეზრდება და წახვალ.
ბიჭი წავიდა და გულში გაიფიქრა არასდროს არ მომბეზრდებაო.
მეორე დგეს ისევ იმ ადგილას ის ბიჩი გოგონას უყურებდა და ხმას არ იღებდა.
გოგონა ხმას არ ცემდა და ზერელედ უყურებდა. Eს გრძელდებოდა 1 კვირა და მერე გოგონაც დაჯდებოდა და თვალებში უყურებდა ბიჭს. Uყურებდნენ ერთმანეთშ და თითქოს რაღაც ძალას გრძნობდნენ. ხშირად გოგონა ღამე გამოსულა და დამჯდარა და ელოდა ბიჭს როდის მოვიდოდა.
ერთხელაც გოგონა გადაძვრა ბაღის ღობეზე და ბიჭს წაყვა არემარეს დასათვალიერებლად. Gოგონა არასდროს გამოსულიყო ბაღის გარეთ. ისინი ავიდნენ ერთ კოშკზე და უყურებდნენ ბუნებას. თითქოს მათ სიხარულს ბუნებაც იზიარებდა.
ბიჭი შეტრიალდა გოგონასკენ და თვალებში ჩახედა.
_იცი მიყვარხარ?
_შენ ხომ ჩემი სახელიც არ იცი?
_მე შენ ბუნების ანგელოძი დაგარქვი და მიყვარხარ.
Gოგონა გაწითლდა.
_იცი რა არის სიყვარული?
_ალბათ ის რასაც მე ვგრძნობ შენს მიმართ. უთხრა გოგონამ.
_და რას გრძნობ ჩემს მიმართ?
_ისეთ უცნაურ გრძნობას რომელსაც ვერ ავხსნი.
არ შემიძლია უშენოდ ერთი საათიც რომ გავძლო. ხშირად ღამეც გამოვდივარ გარეთ ასე მგონია იქ შენ ხარ.
Kიდე შენთAნ ყველაზე თAვისუფლად ვარ. მიხარია შენი დანახვა. არ ვიცი იქნებ ეს არის სიყავრული?
ბიჭს თვალები გაუფართოვდა და გოგონას თვალებს ვერ აცილებდა.
_და შენ რა გქვია? კითხა გოგონამ ბიჭს.
_მე შენი სიყვარული მქვია.
ბიჭმა აიტაცა ხელში გოგონა და ისე ჩაიხუტა რომ ხელის გაშვებასაც არ აპირებდა.
_სახლში უნდა დავბრუნდე თორემ გაიგებენ რომ წამოსული ვარ.
ისინი დაბრუნდნენ სახლში. Dა როცა გოგონა ღობეზე ძვრებოდა ბიჭს გახედა და ბიჭმა აკოცა. Aაკოცა და მისი თვალები მზისებრ მიანათა. გოგონა ბაღში გადავიდა და ბიჭს კეკლუცად გახედა. სახლში შევიდა დამ ის მერე იმ სახლიდან არ გამოსულა.
ბიჭი ელოდა მთელი დღეები მის გამოჩენას მაგრამ არ ჩანდა.
გოგონას წასვლა მის დეიდას შეუმჩნევია და სახლში რომ დაბრუნდა გოგონა მაშინვე მანქანაში ჩასვეს და ქალაქში წაიყვანეს. მთელი გზა ტიროდა და ქვითინებდა. თითქოს პატარა გოგონა გულში უდიდეს სიყვარულს ატარებდა.
გადიოდა წლები გოგონა მონასტერში მიაბარეს და რამდენჯერაც გამოიქცა იმდენჯერ დაიჭირეს. Dა შემდეგ ბედს შეეგუა.
Eსიზმრებოდა მისი თვალები მისი ხმა და მისმი ტუჩების სითბო. მარტო მასზე ფიქრები აცოცხლებდა. Aცოცხლებდა და ასულდგმულებდა მას.
გავიდა დრო და ერთხელაც მის სახელზე მონასტერში წერილი მოვიდა რომელშიც ეწერა რომ მისი დეიდა მომკვდარიყო და მთელი მისი ქონება მას ეკუთვნოდა.
იგი წავიდა იმ სახლში სადაც პატარაობა გაეტარებინა.
. . .
ძის სკამზე და ფიქრობს რა ქნას?
ღოგორ იპოვნოს მისი პირველი და უკანასკნელი სიყვარული?
თან უამრავი ფიქრი უტრიალებს თავში.
_იქნებ აღარ ვუყვარვარ?
_იქნებ არც არასდროს ვყვარებივარ?
_მაგრამ რატომ მაკოცა?
_რატომ მიყურებდა მუდამ?
Uუკვე ორმოცდაათი წლისაა ქალი და მაინც იგი უყვარს ვინც ოდესღაც წრფელი სიყვარულით უყვარდა.
ის ბაგი კი ისეთი შეცვლილი იყო რომ ვერ იცონ. Dადიოდა აქეთ იქით დაბორიალებდა მაგრამ ის ადგილი ვერსად ეპოვნა სადაც მას დაშორდა.
Mმან გადაწყვიტა ბაღის აყვავება და ულამაზესი და საუცხოო ყვავილების დარგვა დაიწყო. ორმოცდაათი საუცხოო ყვავილი რომელიც მის თვითოეულ წელლს აღნიშნავდა. დაიწყო დარგვა და მოხდა სასწაული.
ღოდესაც ყველაზე ლამაზ და დიდ ყვავილს რგავდა მიწაში პატარა სკივრი ნახა. Uცებ ყავვილებს გადახედა და დააკვირდა
მეთხუთმეტე ყვავილის ადგილას პატარა სკივრი იყო მისი მეთხუთმეტე წლის ადგილას.
მან გახსნა ეს სკივრი და ნახა 15 წიგნაკი პატარა წიგნაკები.გადაშალა მაღლა როიმელიც იდო. Dა კითხვა დაიწყო.
` მე ისევ იმ პატარა ბიჭად დავრჩი რომელიც 15 წლის ასაკში გაიყინა და ვეღარ გამოდის ოცნებებიდან, ოდესმე მოვა დრო ჩვენი შეხვედრის დრო და ვეტყვით ყველაფერს ერთმანეთს.
Mმე შენ გელოდი მაგრამ არ ჩანდი, გელოდეი 3 წელი ყოველ დღე მოვდიოდი იმ ადგილას სადაც ერთმანეთს დავშორდით. ეს ამ ადგილის პირდაპირ არის,~
Qქალმა პირდაპირ გაიხედა და დაინახა სუროთი დაფარული ღობე რომლიდანაც მან მთელი სიცოცხლე იგრძნო, განაგრძო კითხვა.
` მე არ ვიცი სად წახვედი არ ვიცი მაგრამ ვიცი რომ სადაც არ უნდა იყო მაინც გიყვარვარ რადგან მე გასწავლე სიყავრული და ამას ვერ დაივიწყებ, მე ისე მიყვარხარ როგორც არავის არ ყვარებია არავის მთელ ქვეყნაზე ქალი. ჩჰვენ ერთმანეთში ვარსებობთ ბუნებაში არსებობ შენდ ა ამიტომ გქვია ბუნების ანგელოზი ხოლო მე შენში ვცოცხლობ და იმიტომ მკვია შენი სიყვარული. . . . . . . .~
ქალი აგრძელებდა კითხვას და ცრემლები მოდიოდა. რწყავდა მისი ცრემლები მიწას.
` ჩვენ თხუთმეტი წლისებს შეგვიყვარდა ერთმანეთი 15 წლისებმა დავშორდით და მე შენ გიძღვნი 15 წერილს. შადაც ჩემი თხუთმეტი განცდაა გადმოცემული.
მე შენ მიყავრხარ.
Mმე შენ მეყვარები.
Mმე შენ ვერ გივიწყებ.
Mმე შენ გეძებდი.
Mმე შენ დაგკარგე.
რატომ წახვედი.?
რატომ მიმატოვე?
ნეტავ გიყვარდი?
ნეტავ იგრძენი რამე როცა გაკოცე?
ოდესმე გიფიქრია ჩემზე?
ოდესმე შევხვდებით?
მინდა ისევ გაკოცო.
იმ კოშკზე ასულებმა ისევ ვუყუროთ ბუნებას.
ისევ ვუყუროთ ერთმანეთს.
ერთმანეთი არ დავივიწყოთ.
Eეს 15 განცდააა ჩადებული ჩემ ნაწერებში.~
Qქალმა წაიკითხა წერილები და ტირილი დაიწყო. Mერე როცა დაწყნარდა ადგა და იმ კედელთან მივიდა მივიდა და თავი დაადო და დიდხანს იყო ასე. Mერე სუროები მოაშორა და დაინახა ამოკვეთილი წარწერა.
` ოდესმე თუ ნახავ ამას მე ისევ იქ დაგელოდები სადაც მე და შენ ყველაფერი ვუთხარით ერთმანეთშ~
Qქალი გაოგნდა და მოახლეს დაუძახა.
_დიახ ქალბატონო.
_მანქანა მინდა რომ კოშკში წავიდე,
_რომელ კოშკში ქალბატონო.?
_აი ბაღის იქით რო არის.
_ქალბატონო იქ არავინ შეგიშვებთ ის ერთმა კაცმა იყიდა და არავის უშვებს. Aრც თვითონ გამოდის კოშკიდან და ყოველ დღე დგას კოშკზე და ვიღაცას ელაპარაკება.
Qალი მიხვდა ყველაფერს და უთხრა მოახლეს.
_მომიმზადეთ მანქანა სასწრაფოდ.
_კარგით ქალბატონო.
Qალი მივიდა კოშკთან და გალავანთან მისული დიდ სახელურს მოკიდე ხელი და უცებ კარიბჭის მეორე მხრიდან ხმა მოესმა.
_რა გინდა წადი აქედან.
Qქალმა იცონ მისი სიყვარულის ხმა და უთხრა:
უკაცრავად მე ჩემ სიყავრულს ვეძებ, ამ კოშკში დავკარგე და შემომიშვით რომ ვიპოვნო.
_რაააააააა? Uუცებ დაიძახა კაცმა.
Kარი გაიღო და გამოვიდა გარეთ ნანატრი სახე დაინახა ქალმა და გაოგნებული ვერ ინძძრეოდა.
_ ბუნების ანგელოზი, ღმერთო მადლობთ მადლობთ რომ დამიბრუნეთ.
Mმივიდა კაცი ქალთან და გადაეხვია. მან შეხედა თვალებში და ისევ ის მზერა იგრძნო რომელიც 35 წლის წინ იგრძნო.
აკოცა მან ქალს და ისევ გრძნობაში დაკარგულნი ავიდნენ კოშკზე საიდანაც ისევ ულამაზესი ხედი იშლებოდა.
_მე არ წავსულვარ, ჩემი ბარალი არ არის. Dდაიწყო ქალმა.
_გაჩუმდი, არ არის საჭირო ახსნა, მტავარია ეხლა ცემთან ხარ და არასდროს არ დაგტოვებ. Mმიხვდი რა არის სიყვარული?
_ჩემი სიცოცხლე 15 წლის ასაკიდან აქეთ მხოლოდ სიყავრულია და მარტო შენ გეკუთვნის.
. . . . . . . .
15 წლისებს შეუყვარდათ ერთმანეთი.
15 წლისები დაშორდნენ ერთმანეთშ.
15 წელი არ უნახავთ ერთმანეთი.
15 მა წერილმა აპოვნინა გზა ქალს
15 წლის უნახავი სატრფოსაკენ.
15 წლის მერე ისევ ნახეს ერთმანეთ
|
