–ჰაი სელენა მიხარია რომ მოხვედი.. – მადლობა ანნა რომ დაგვპატიჟე შენთან საქმე მაქვს და იმედია თანახმა იქნები რომ 2 წუთით გავიდეთ... – რათქმაუნდა... მე და სელენა გევრდით გავედით... – გისმენ.. – მაპატიე ყველაფრისთვის ანა..ამ ბოლო დროს ჩემს თავს ვერ ვცნობ ბევრი ვიფიქრე თუ როგორ გელაპარაკე იმ დღეს... – არა არაფერია..ეს ჯასტინის გამო ხდება ის ესეთია... – კი ვხვდები რომ ეს ჯასტინის გამო იყო..იცი თუ შენ ის მოგწონს .. – არა რა მოწმონს... – უბრალოდ თუ მოგწონს შენი იყოს... – ჯასტინს შენ უყვარხარ სელენა... – არა არა რა ვუყვარვარ მას არ უბრწყინავს თვალები როდესაც მე მხედავს არ უფეთქავს გული ისე ჩქარა როგორც შენზე არ ავიწყდება სიტყვები როდესაც მე მხედავს...
– შეიძლება ეს ასეც იყოს მაგრამ შენ გაქვს შანსი შეგიყვაროს....მე იანი მიყვარს (ტირილი ვერ შევიკავე შევბრუნდი ცრემლი შევიმშრალე და განვაგრძე) თქვენ უხდებით ერთმანეთს... – ამას გულწრფელად ამბობ?? – კი ... – ანნა დიდი მადლობა ამ ყველაფრისთვის მაგრამ არამგონია ჯასტინმა შემიყვაროს....
– მე ყველაფერს ვიზამ ამისთვის... სელენას ჩავეხუტე ვიგრძენი რომ მას უფრო სჭირდებოდა ჯასტინი ვიდრე მე უკვე ვგრძნობდი რომ ჯასტინთან ყოფნა არ მეწერა....
– კარგი ჯობს ბიჭებს დავუბრუნდეთ თორემ რას იფიქრებენ... – კი ნამდვილად ჯობს... ჩვენ გარეთ გავედით უკვე არაფრის ხალისი არ მქონდა არც იმის თავი რომ ჯასტინი მეეჭვიანებინა ამის მიზეზიც აღარ გამაჩნდა.... მალევე სახლში წასვლაც გადავწყვიტეთ მე იანის მანქანაში ვჯდებოდი როდესაც ჯასტინმა ხელი დამიჭირა... – ანნა დღეს ხმა არ ამოგიღია..შენ და სელენა შერიგდით?? (ისეთი კმაყოფილი სახე ჰქონდა და მიღიმოდა)
– კი ჯასტინ შევრიგდით
– ძალიან გამეხარდა..მისმინე ხვალ რას აკეთებ?? – არ მცალია... – უბრალდო ვიფიქრე კინოში წავალთ თქო...მაშინ ზეგ იყოს... – არა არა ჯასტინ არ მცალია...
– და რატო??... – ხვალ მივფრინავ.... – სად და რამდენი ხნით??... – ვერ გეტყვი სად მაგრამ არამგონია დავბრუნდე.... Add Coments:*