ბევრი ვილაპარაკეთ და გავერთეთ...ბოლოს უკვე ყველაფერი დაწყნდარდა და ოთახიდან გასვლა დავაპირეთ...გავბედეთ რაა...და ვაიმე...შემოგვეფეთა სახეში გაბრაზებული სახეები...
–ბავშვებოოო......:@
–ვაიმე დაგვერხააააა........
–ვაიმეეეეე..................................................................................
ძალიან იყვნენ გაბრაზებულები...მართლებიც იყვნენ..მაგრამ....
–ბავშვებო მოდით აქ...ექვსივე თავდახრილები მივედით მშობლებთან..
–ახლა იცი რისი ღირსები ხართ?
–აუ ხო ვიცი დედა ვიცი მარა..გვაპატიე რა გთხოოვ...
–იციმეთქი რისი ღირსები ხართ...
–კი
–რისი მაინც?
–გალახვის?
–არა ეგ ძალიან ლმობიერი საქციელი გამოვა
–აბაა?
–ჩვენ ერთად მოვიფიქრეთ თუ როგორ უნდა გადაგიხადოთ სამაგიერო...და გადავწყვიტეთ....
–და როგორ?...შევეკითხეთ თან დიდი ინტერესით და თან დიდი შიშით
–ხვალ ექვსივე დეიდა ელენესთან ერთად წახვალთ....
–აუ სად დედააა???...გეხვეწები ოღონდ შენ მამიდასთან არაა რაა...გთხოოვ....ვერ ვიტანდი იმ ქალს...ძალიან უნამუსო ქალი იყო....
–დამამთავრებიე
–ხო ხო კაი
–ხვალ დილით ადრე ადგებით...თუ არადა აგაგდებთ.......და ერთად ექვსივე წახვალთ....
დაიძაბა სიტუაციაა....
–წახვალთ გუდაურში....
–რააააააააააააააააააააააააა(ექვსივემ ერთად წამოვიყვირეთ)
–კი მაგრამ რატო როგორ რანაირად....აბა სასჯელიო?(მე)
–მოდით აქ დასხედით და მდივანისკენ მიგვანიშნა...ყველანი დავსხედით და დაიწყეს
–ბავშვებო თქვენი ასაკი ჩვენც გამოვლილი გვაქვს...მაილი ნიკ ნეტავი იცოდეთ მე და მამაშენმა ქორწილის დღეს რეები გავაკეთეთ...
–და რააა?
–რადა ტორტი ვერავინ ვერ გასინჯაა....მათ ტორტი სახეზე და ტანზე მოისინჯეს.....:D
ყველას სიცილი აგვიტყდა...აღმოჩნდა რომ ჩვენი მშობლები ჩვენზე უარესები იყვნენ...ამიტომაც გვპატიობდნენ..და თან გუდაურშიც გვიშვებდნენ...ვაიმე რა ბედნიერები ვიყავით....დაღაქმდა და ყველანი ბარგის ჩალაგებას შევუდექით...გუდაურში 2 კვირით მივდიოდით...აუ რა მაგარი იყო...ჩემოდნებს მართო 3 საათი ვალაგებდით...12 საათი მოვიდა და ჩვენ არ გვეძინებოდა...მშობლებს უკვე ეძინათ ჩვენ კი კინოს ყურება გადავწყვიტეთ...რაიმე სასიყვარულო კინო გვინდოდაა...და „ A Walk To Remember” ძალიან სევდიანი კინო იყო...თან კინოს ვუყურებდით და თან მე და ემილი სამზარეულოში ვფუსფუსებდით და პიცას ვაკეთებდით...მალე გაკეთდა და ჩვენც თან ვჭამდით და თან კინოს ვუყურებდით...დასასრულს ცრემლები მოგვადგა რადგანაც მთავარი გმირი(სე რომ ვთქვათ) გარდაიცვალაა..დაიღუპა...და ამან ძალიან დაგვწყვიტა გული...ამ კინოთი კიდევ უფრო დავრწმუნდით რომ სიყვარული უძლიერესი გრძნობაა..და მან შეიძლება ადამიანი შეცვალოს...სიკვდილს გადაარჩინოს...სწორ გზაზე დააყენოს...;(...4 საათიო იყო უკვე და ჩვენ უნდა დაგვეძნა თორე დილით 8 სათისვთის ვერ გავიღვიძებდით...ისეთი დაღლილები ვიყავით ბალიშზე თავის დადება და ჩაძინება ერთი იყო....
დილის 8 საათი მვიდა და როგორც ყოველთვის დედაჩემი შემოგვივარდა მე და ემილის ოთახში...ერთ ოთახში ვიყავით...
–ბავშვებო ადექით თორე დაგაგვიანდებათ..(დედა)
–ხო ხო ცდგებით(მე)
–ხო ამ წუთას(ემილი)
5 წუთის შემდეგ
–თქვენ კიდე არ ამდგარხართ?
–ხო ხო ვდგებით...
დედაჩემი მოვიდა დასაბანი აგვაძრო....
–აუ კაი რა დედა(მე)
–აუუუ(მილი)
და ძილი გავაგრძელეთ...
–მაილი ემილი....(დედა)
–რაა??
–ხო არ გცხელათ??????წყალი ხომ არ გინდათ?
–წყალიოოო???(წამოვიძახეთ ორივემ ერთად და ლოგინიდან წამოვხტით)
–ოხ დედა ოღონდ შენ ეგ არ იცოდე და...(მე)
–მიდი მიდი მალე ჩაიცვით გაგვიანდებათ...
–ხო ხო კაი(მე)
დედაჩემი გავიდა...
–ჰა ემილი?....როგორი ყოფილა დაშინება წყლით ჰაა?
–ოო კაი რა მაილი რაა.....:P
–კაი ხო კაი...ჩავიცვათ მოდი....
გუდაურში სიცივე იქნებოდა...ამიტომ მე ესე ჩავიცვი...
