თავი III საბას ჩემი შეჩერება უნდოდა, როცა მოვტრიალდი და მაგრამ ჩავეხუტე... ისე მაგრად კინაღამ დავახრჩე :დ – კაი კაი გაჩე! _ მითხრა საბამ – ჰო ჰო მართალი ხარ :დ – მე უნდა წავიდე – სად? – ვერ გეტყვი, ხვალ გნახავ! _ თქვა საბამ და წავიდა... მეც დავბრუნდი სახლში... – კარგად გაერთე? _ მითხრა დედამ – კიი... ძაან მაგარი იყოო... მე ჩემს ოთახში ავედი და კომპს მივუჯექი ... შენდეგ ოდნოში შევედი და რას ვხედავ! საბას თავისი ყველა სურათი წაუშლია და ჩემები დაუდიაა... გავიფიქრე: – ვაიმე მოვკლავ! _ არ ვიცი რატომ, მაგრამ რაღაცნაირი გრძნობა დამეუფლა, თითქოს მისი ტყვე ვიყო, მაგრამ ვიცი ეს უბრალოდ სიყვარულიაა...
რამოდენიმე თვის შემდეგ...
ვაიმეე... რა მაგარი დღეა რაა... ჩემი დაბ. დღე, მაგრამ ამ ყველაფერს 1 ნაკლი აქ... : (( საბა, საბა ვერ მოვ, უფროსწორად არ მოვაა... 3 თვეა არ მინახავს და არც შემხმიანებია ; (( ნეტავ რამე ხოო არ მოუვიდა? – ვაიმე ანო გილოცავვ!! _ მითხრა ელემ – მადლობა ჩემი სიხარული გოოგოოო... :*:* – რამდენი წლის გახდი? – რა არ იცი? :დ – ოო... კაი ეხა მითხარი – 78 :დ –წესიერადდ! :დ – ხოო კაი კაი 16 ... – ეგრე რაა... :დ
ძალიან მოწყენილი ვიყავი, ეს ჩემმა მეგობრებმაც შეატყვეს... – ანო ყველაფერი კარგად იქნება, შენ ნუ დაღონდები... აუცილებლად მოვა შენთან საბა.... _ მითხრა თიკომ – არა, არ შემიძლია... არამგონია მოვიდეს! – არა არა აუცილებლად მოვა! სიყვარულმა იცის ასე დამიჯერე! – ჰო დაუჯერე :დ ეს ხომ კაცთა გულთამპრობელია, რომელსაც ჯერაც ვერ გაუგია ვინ უყვარს, მაგრამ გული თუ არა გამოცდილება მაინც აქვს ასერომ მაინც უნდა დაუჯერო! _ თქვა ელემ – შენ ხუმრობ ვერ ხედავ ანო რა დღეშია? _ გამაგრძო თიკომ – რა ვუყოთ, რა ვქნათ? როგორ გავამხიარულოთ? – მოდი რამე მოვუყვეთ ... _ სიხარულით "განაცხადა" ელემ... – ანო შემომხედე: – ავთანდილის ახალი კოლექციიდანაა ეს კაბა... შენ არც კი შეგინიშნავს, კომპლიმენტი მაინც გადმომიგდე რაიქნებაა..._ თქვა თიკომ და "პოდიუმზე" გაიარა :დ – მართლაც კარგია! რა ქსოვვილია? შემიყვარდა ეს კაბა მეც სიამოვნებით შევიძენდი! _ თქვა ელემ... – გოგოებო! ვერ გრძნობთ? რაღაცის სუნია.. _ ვთქვი მე და აივანზე გავედი.. ვაიმეე!! ეს რა ვნახეეე... ნეტავ არ მენახაა... უზარმაზარი ცეცხლოვანი გულიი... ფოტო გარგად ვერ გადავიღე... ბუნდვნად გამომივიდა... უცებ ხმა გაისმა: – მიყვარხარ!!!!
To Be Continued
| 
